In de almaar uitdijende stamboom der moderne muziek staan we vandaag even stil bij de de Boerenrock: rockmuziek gezongen in een van de dialecten die ons land kent. Doorgaans afkomstig van het platteland, en vandaar dus de naam. In Noord-Nederland en Vlaanderen wil de boerenrock nog wel eens richting pretpunk doorschuiven, en in het zuiden uiteraard richting Carnavalsmuziek. Beide varianten maken duidelijk dat het meer te doen is om een lekker feestje te bouwen, dan om hoogdravende muziek te maken.
Boerenrock is de soundtrack van het jaarlijkse dorpsfeest: grote snikhete feesttent op De Brink, zwetend publiek, heel veel bier en meer heeft dat niet nodig. Muzikaal ligt het allemaal in het verlengde van Status Quo: bluesrock op z’n allersimpelst met een hoge meezingfactor. Boerenrock is het Nederlandse broertje van de Engelse Puprock. Tekstueel gaat Boerenrock idealiter over het boerenleven, van koeien melken tot de subsidieboekhouding, en van motorcrossen tot de nieuwste Boerinnenkalender. Normaal was halverwege de 70’s natuurlijk de eerste en de grootste in dit genre, maar inmiddels kunnen we spreken van een op zichzelf staand genre.
Nieuwste loot aan deze muzikale tak is Pronk, de band van Arjan Pronk, gecertificeerde ouwe rocker uit Luttenburg. Arjan heeft al een rijk muzikaal leven achter de rug als bassist van The Prodigal Sons en 16Down, voordat hij besloot om niet alleen solo te gaan, maar ook terug naar de Rock & Roll roots, in combinatie met het Sallandse dialect. Kortom: precies de ingrediënten voor onvervalste Boerenrock!
Maïs Maïs Maïs Maïs Maïs Maïs
Maïs Maïs Maïs Maïs Maïs Maïs
Maïs Maïs Maïs Maïs Maïs Maïs
Maïs Maïs Maïs Maïs Maïs Maïs
Onderstaand nummer komt van het album Mayonaise, uitgebracht op erkend kwaliteitslabel Excelsior, en gaat over de voordelen die een maïsveld biedt om ongezien erotische handelingen te verrichten. Want maïs is in de zomermaanden een groene muur in het hedendaagse landschap, die alle uitzicht afschermt en het landschap in een mysterieuze doolhof verandert. As de mais twee könties hoog is, zingt Pronk, wat natuurlijk een regelrechte ode is aan deze Carnavalskneitert uit 1976. En zie daar: Bluesrock en Carnavalsmuziek verdragen elkaar prima. Want waar is dat feestje? Hier is dat feestje!
