Voor de één geldt ze als de vrouwelijke Bob Dylan, de oermoeder der singer-songwriters, voor de ander is ze grotendeels onbekend. Een betere reden om een Ondergewaardeerde Playlist aan Joni Mitchell te wijden, is haast niet denkbaar.
Vijftien bloggers en fans doken in haar oeuvre en stelden een prachtige lijst samen, met 57 ondergewaardeerde pareltjes.
Mocht je Joni Mitchell nog niet kennen, dan is dit het ideale moment om in te stappen. In de podcast, die weer te beluisteren via KINK, wordt een dwarsdoorsnede van haar oeuvre sproken: Joni denkt in klanken en kleuren, niet in muzieknootjes.
De volledige lijst luisteren, dat kan natuurlijk ook! En wel via Spotify:
Mooie podcast, fijn dat er aandacht wordt besteed aan deze geweldige artiest. De opmerking van Naomi over “indigo”, vond ik heel leuk, ik zou daar nog aan willen toevoegen dat indigo een blauwtint is, en dus ook weer kan verwijzen naar “blue”. Maar dat ligt misschien te veel voor de hand.
Haar analyse over onthechting en eenzaamheid in de teksten van Joni vond ik zeer interessant. Wat niet aan de orde kwam in de podcast – heb het althans niet gehoord – is het feit dat Joni op jonge leeftijd haar pasgeboren dochter had afgestaan, haar schuldgevoel daarover wordt m.i. ook gereflecteerd in haar werk.
Op de Spotifylijst zie ik dat Hejira en The Hissing of Summer Lawn ruim vertegenwoordigd zijn, zeer mee eens. Wel jammer dat het prachtige Sweet Bird uit THoSL ontbreekt, een van mijn favorieten, een mooie mijmering over verglijden van tijd en schoonheid. Maar smaken verschillen, nou eenmaal.