Morgen is het Valentijnsdag. Waar de stille liefde (op afstand, dus) de reden van deze speciale dag was, heeft de commercie het veranderd in een verplicht nummertje. Het gevolg is dat vergeten niet in dank zal worden afgenomen.
Een mooi moment voor de bloggers van Ondergewaardeerde Liedjes om hun gevoelige kant te laten zien.Tegelijkertijd vroegen we enkele musici naar hun favoriete liefdesliedje; natuurlijk mochten ze ook uit hun eigen repertoire kiezen.
Dus lezers, om ruzies te voorkomen adviseren wij deze liedjes op een CD-ROM te branden en tegen jouw geliefde te zeggen, dat het speciaal voor hem of haar is uitgezocht.
Keuze Anne-Maarten van Heuvelen: Gene Kelly – Singing In The Rain (1952)
Toen ik tien jaar oud was, verhuisden mijn ouders van Beekbergen naar Laag Soeren. Beekbergen is een dorp bij Apeldoorn en Laag Soeren is een gehucht in de buurt van Dieren. Het hele idee vond ik niet briljant, want wat moest ik daar doen? Nog twee jaar lagere school en ik moest ineens nieuwe vriendjes maken! Vreselijk!
Tot de eerste schooldag aanbrak en ik op slag verliefd werd op een meisje uit mijn klas met blauwe ogen en blonde krullen. Na een jaar vlinders in mijn buik kwam het schooltoneelstuk voorbij en ik mocht op het nummer Singing In The Rain van Gene Kelly met mijn lagere-school-liefde dansen. Ik voelde me… Gene-iaal.
Wanneer ik Singing In The Rain hoor moet ik altijd aan die grote blauwe ogen en schattige blonde krullen denken.
Keuze Specs Hildebrand: Bob Dylan – Love Minus Zero/No Limit (1965)
Vanaf het moment dat ik dit nummer voor de eerste keer hoorde en de tekst onder ogen kreeg, was ik verkocht. Een regel als
She knows there is no success like failure
And that failure is no success at all
vond ik getuigen van grote wijsheid (vind ik trouwens nog steeds). Met de zin:
My love winks she does not bother
She knows too much to argue or to judge
wordt de geliefde toch helemaal op een voetstuk geplaatst?
Ik heb dit lied overigens ook tijdens mijn mondelinge eindexamen (HAVO) gezongen voor mijn lerares Engels en de (ook vrouwelijke) gecommitteerde. De teksten van Bob Dylan stonden op mijn boekenlijst.
Keuze Ronald Eikelenboom: Golden Earrings – Just A Little Bit Of Peace In My Heart (1968)
Trouw aan de liefde, trouw aan het liedje
There are more love songs than anything else, is een uitspraak van Frank Zappa, en daar voegt hij vervolgens aan toe If songs could make you do something we’d all love one another. Maar liedjes laten je niks doen. Dansen, hooguit.
Natuurlijk zijn er altijd uitzonderingen die de regel bevestigen. Zo schreef George Kooymans met zijn band de Golden Earrings (toen nog met een extra S) na het uitgaan van zijn relatie met Melanie Gerritsen het liedje Just A Little Bit Of Peace In My Heart.
Despairing I’m going down on my knees
I’m begging, begging, begging, oh please
En met resultaat. Niet alleen scoorde de band er een hit mee maar bovendien keerde Melanie terug bij George en een jaar later trouwde het jonge stel alsnog. George en Melanie zijn anno 2017 nog altijd getrouwd, bijna een gouden bruidspaar, en Just A Little Bit Of Peace In My Heart staat nog met regelmaat op de setlist. Trouw aan de liefde, trouw aan het liedje.
Keuze Peter Koelewijn: Peter Koelewijn – KL204 (Als Ik God Was) (1978)
De tweede single van de elpee Het Beste In Mij Is Niet Genoeg Voor Jou. Maar volgens de zanger had dit eigenlijk de eerste moeten zijn, omdat deze compositie veel meer de lading van de elpee dekt. Hoe dan ook: tot op de dag van vandaag wordt KL204 tot het beste werk van Peter Koelewijn gerekend.
De zanger/componist/producer heeft voor de titel zo maar een vluchtnummer bedacht. Hij kreeg – na de release van de plaat – wel veel telefoontjes van mensen, die hem er op wezen dat vluchtnummer KL 204 helemaal niet bestond.
Paul de Leeuw nam in 1997 het liedje op voor zijn CD Lief. Toen Peter dat jaar gast was in zijn TV-show, zei Paul hem dat hij eigenlijk van KL204 had moeten afblijven. Want het hoort helemaal bij jou en niemand kan het beter zingen, bekende hij. Peter was het absoluut niet met hem eens en vond juist dat Paul een heel eigen sfeer aan de song had gegeven. Alleen, glimlachte hij, heb je wel wat aan de tekst veranderd. Ik zing: Ik neem de bocht daarna te scherp, er valt wat as op je rok en je kijkt naar mij . En jij hebt er van gemaakt: Er valt wat as op je broek en je kijkt naar mij.
Paul zuchtte: Peter, hoor je mij dan al zingen over as op een rok?
Keuze Hans Vandenburg: Hans Vandenburg – Wings & Everything (1994)
Bij ondergewaardeerde liedjes denk ik altijd meteen aan mezelf. Sorry. Als de naam Superman valt trouwens ook. En zo kan ik nog wel even doorgaan.
Maar goed, het eigen ondergewaardeerde liedje waar ik voor deze Valentijn aandacht voor wil vragen, is één van m’n meer serieuze gevoelige tranentrekkende songs. Geschreven voor en geïnspireerd door m’n grote liefde; iets waar de dame in kwestie zelf trouwens totaal geen weet van heeft. Shit happens. Maar dat tussen haakjes.
Ik vind het tot op de dag van vandaag onbegrijpelijk dat dit lied niet standaard in het Valentijn repertoire van radio- en TV is opgenomen of tijdens elke vrijpartij waar en door wie dan ook wordt afgespeeld. Luister zelf maar, als je daarna met die brok in je keel rustig tegen je geliefde kan zeggen moet je nou ‘s luisteren, schat, ongelofelijk! is dat knap. Oh ja, dit stukje uit mijn naam is geschreven door Cor Rolzoudt, een goede vriend van mij en schrijver/dichter in opkomst. Zelf ben ik niet zo onbescheiden.
Love you all, Hans Vandenburg.
Keuze Tricky Dicky: Fyfe Dangerfield – When You Walk In The Room (2010)
Blikvanger
Eén blik was voldoende. Zij zou mijn levenspartner worden. Geen seconde twijfel. Die grijsblauwe ogen trokken aan me als een magneet tot een stukje ijzer. Komende augustus zijn we 28 jaar getrouwd en geen seconde spijt. In mijn ogen is ze nog steeds de mooie, lieve en geweldige vrouw, waar ik toen als een blok voor viel.
I can’t help it if I’m happy
I can’t help it if I’m happy not to be sad
‘Cause when you walk in the room
I see things that I can’t understand
Door de jaren heen heb ik meerdere keren mijn gevoelens uitgedrukt middels muziek. In de balstijd met muziekcassettes en voor haar 50ste verjaardag heb ik een CD samengesteld met liedjes, die voor haar een grote betekenis hebben aangevuld met zelfvlijt: een boekje met persoonlijke en historische anekdotes door de jaren heen. Echter, haar muziekkeuze is aanzienlijk milder en rustiger dan de mijne, maar aangezien het mijn liefdesverklaring aan haar betreft heb ik gekozen voor iets dat waarschijnlijk nooit op een CD voor haar zal terechtkomen.
Fyfe Dangerfield is de zanger van de Indie-band Guillemots (uit Londen), maar schrijft ook klassieke muziek. In 2010 heeft hij (tot nu zijn enige) solo-album uitgebracht. Waarom geen nieuw Guillemots-album? I guess I just had in mind that I just wanted to do something myself. I knew what I wanted them to sound like; a lot of them were just acoustic guitar and voice, with a tiny bit of piano, so there was no point doing them with the band. De opener van het album is When You Walk In The Room. De single in de V.S., maar geen hit. In Engeland werd She Needs Me (zonder succes) de single, maar de eilandbewoners zorgden wel dat uitgerekend een cover van Billy Joel’s She Always A Woman (van de Deluxe-edition) een vette hit werd. Het zal met mijn leeftijd te maken hebben, maar het origineel is aanzienlijk beter.
Dangerfield heeft een stem, die tegelijkertijd rockt en breekbaar is en voorzien van een snik. Uitermate geschikt voor liedjes met een gevoelige boodschap. Zelfs de krijs in het begin hoort er bij, als een stille schreeuw van verbazing toen ik haar zag. Evenals het onrustige gedrag van de zanger; een evenbeeld van mijn gedrag toen ik als een pauw achter haar aanging. When You Walk In The Room is voor mij daarom dé liefdesverklaring, die de eerste ontmoeting perfect weergeeft.
I want you endlessly
Keuze Harm Eurlings: Spinvis – De Grote Zon (2011)
Een nummer voor die andere 364 dagen
Natuurlijk weet ik ook niet precies waar dit lied over gaat. De creaties van Erik de Jong zijn doorgaans onwaarschijnlijk duidelijk en onuitlegbaar vaag tegelijkertijd, en dit nummer is geen uitzondering. Dat is wat je krijgt als iemand iets uitdrukt waar eigenlijk geen woorden voor zijn.
Maar dat dit lied in ieder geval ook over liefde gaat, zoveel is wel zeker. En dan niet in de vorm van vurige passie of ondraaglijk gemis, maar klein en gewoon, kwetsbaar en echt. Een lied over de oude muziek die je samen beluistert. Praten over niets. Geen River Deep, Mountain High, maar flats bij het kanaal. Samen blijven en dat het goed is.
Echte liefde.
Dit nummer is natuurlijk volslagen ongeschikt voor Valentijnsdag. Maar er zijn gelukkig nog 364 andere dagen om van elkaar te houden.
Keuze Rob Gommans: Loreen – Euphoria (2012)
Loreen’s perfecte canvas
Forever and ever together
We sail into infinity
We’re higher and higher and higher
We’re reaching for divinity
Okay, ik draai er niet omheen: de Nobelprijs voor de literatuur zullen de schrijvers van Loreen’s Euphoria niet snel winnen. Het liedje heeft – zowel qua tekst als qua muziek – de subtiliteit van een stroboscoop bij windkracht 12. Maar het bleek de perfecte soundtrack van ons huwelijksfeest.
Voor de officiële momenten hadden Roy en ik fantastisch mooie (én lekker verantwoorde) liedjes gekozen: All I Need van Air bijvoorbeeld, en Prince’s Forever In My Life. Maar in de aanloop naar De Grote Dag had Euphoria zich al langzaam opgewerkt als themanummer. Op de avond van onze vrijgezellendag won Loreen met overmacht het Eurovisie Songfestival, en in de maand die volgde groeide het nummer uit tot zomerhit. Rijp om een keer of zestien gedraaid te worden op ons feest, op een warme avond in juni, in een Belgisch kasteel. Het werd het beste feest ooit, en er werd om het hardst meegezongen.
Why can’t this moment last forevermore
Tonight eternity’s an open door
Nu vraagt u zich af: zou er niet hetzelfde zijn gebeurd bij een bruiloft in het jaar dat Doe Mij Een Toppertje En Een Breezer Ananas een hit was? Nou, ik betwijfel het. Want die vergeten klassieker zou ietsje minder goed het gevoel van die dag hebben uitgedrukt, gok ik zo. Loreen deed dat wel.
Euphoria
From now on only you and I
We’re going up
De track bleek het perfecte canvas om ons eigen ‘gevoel van extreem grote vreugde’ (euforie volgens het woordenboek) op te projecteren. De verwoording van onze belofte, de verbeelding van onze liefde voor elkaar. We maakten er die dag ‘an everlasting piece of art’ van. Euphoria werd van ons, en dat bleef zo.
Still going up, R!
Keuze Erwin Herkelman: Veldhuis & Kemper – In Dit Huis (2014)
Is verliefd zijn veel leuker?
Er zijn miljoenen boeken over geschreven, duizenden films over gemaakt. En minimaal de helft van alle liedjes die ooit zijn uitgebracht gaat erover. Die eerste blik, die eerste flirt, dat eerste gesprek, uitmondend in misschien wel die eerste kus…. de eerste liefde!
En opeens ben je verliefd! Verliefd zijn wordt verkering, verkering wordt verloving en verloving wordt een huwelijk. En dan begint het zwaarste stuk… Statistieken liegen niet. Zoals een bekende Brabantse chansonnier ooit al zong: Verliefd zijn is veel leuker!
En makkelijker dan… Want je moet er maar tegen kunnen. Al die uren met elkaar. Álles van elkaar meemaken. Je lief, maar ook je leed. Je lol, maar ook je tranen. Je trots, maar ook je schamen. In Dit Huis van Veldhuis & Kemper is een prachtige ode aan dat leven. Een liefdesverklaring aan degene met wie je misschien al wel jaren samenwoont.
In dit huis
Met z’n deuren en muren
Al die duizenden uren
In dit huis
Het is maar steen
Maar zonder jou is het er geen
Verliefd zijn is best leuk. Maar elke avond thuiskomen bij degene van wie je houdt, is uiteindelijk het leukst.
[polldaddy poll=9662936]
