In den beginne… was er niets, maar over wat er daarna gebeurde zijn de meningen verdeeld. Een God zou in zes dagen tijd van alles hebben gecreëerd en de zevende dag op z’n kont zijn gaan zitten óf er was een oerknal, waarbij tijd en ruimte zijn ontstaan en later het leven op aarde. Beide moeilijk voor te stellen, maar als ik moet kiezen ga ik voor de knal, temeer daar Goden, in welke variant dan ook, alleen maar tot tweespalt en vervolgens moord en doodslag leiden. Overigens kan elk geloof in iets oorzaak zijn van onmin en strijd. Dat zie je nu weer bij Corona, de ontkenners (ook wel wappies genaamd) tegen de believers, door de wappies schapen genoemd.
Aan Corona, dat naar alle waarschijnlijkheid begon in Wuhan – en dat zonder knal of God in de buurt – lijkt geen einde te komen. Wanneer we denken dat er schot in zit, leeft het weer op, nu weer door verschillende mutaties van het virus. De overtuiging dat aan alles wat een keer begonnen is ooit een eind zal komen, houdt ons op de been, al nemen het gemor en de weerstand toe. De overgrote meerderheid zet gelukkig door. Zo hield ooit Winston Churchill de Engelsen op de been: Now this is not the end. It is not even the beginning of the end. But it is, perhaps, the end of the beginning. Een quote die Mark Rutte het afgelopen jaar ongetwijfeld goed had kunnen gebruiken.
Het is ook een prachtig motto dat meerdere bands heeft geïnspireerd, zoals Black Sabbath, Weezer en Smashing Pumpkins. Het onbekende Here & Now was er vroeg bij en bracht in ’79 de single End Of The Beginning uit. De band trok kortstondig op met Daevid Allen, de oprichter van Gong. Hoewel de samenwerking met eeuwige hippie Allen, de uitvinder van de Flying Teapot en de Camembert Electrique, en omroepbaas van Radio Gnome Invinsible, al na één album ophield, waren Allen en Gong de grote inspirators voor het geluid van Here & Now. Spacerock dus, maar hier wel met een zekere hang naar de toen opkomende punk, en dat hoor je goed terug in hun End Of The Beginning.
Op de hoes van hun derde album, het live opgenomen All Over The Show, lees je de mengeling of, beter, de overeenkomst van de hippie- en de punkgedachte: zij rekenden geen entree voor hun optredens. Liever zagen zij dat je gaf wat je kon missen in plaats van de opgelegde prijs betalen. Een nobel en idealistisch uitgangspunt, maar voor de levensvatbaarheid van een band het begin van het einde. Met vallen en opstaan en meerdere wisselingen hebben ze het uiteindelijk, grotendeels onder de beroemdheidsradar, toch volgehouden tot 2007. Terug naar hun End Of The Beginning, waarbij je door het herhalende refrein amper nog weet of het nu gaat om het begin van het einde of het einde van het begin. Een ding is zeker: het einde begint bij 0.00 en eindigt bij het begin op 3.24 minuut. En dan, replay? Weet waar je aan begint.
