Rowwen Hèze – November

Wat is nou het beste nummer van Rowwen Hèze? Daar zullen velen van jullie met een grote boog omheen lopen. Rowwen Hèze is een band, die in het Limburgs zingt. En dat is eng. Hele volksstammen staan direct met de neus omhoog (ja, cheesy Rowwen Hèze knipoog) gedistingeerd afkeurend te keuvelen, wanneer er maar een vleugje dialect om de hoek komt kijken. Dat is niet ‘normaal’. Minstens net zo wonderlijk is het ondertitelen van alles wat in Nederland ‘uit de Provincie’ komt. Want opeens na honderden jaren verstaan we elkaar niet meer. De grootst mogelijke onzin. Doe je best maar. Met je elitaire gedoe. We moeten juist trots zijn op zo’n enorme diversiteit aan dialecten en talen (ja, ik vergeet jullie heus niet Friesland), helemaal gezien het bescheiden oppervlak van ons land. Omarm het.

Vanuit zakelijk oogpunt reis ik al jaren door heel Nederland. En daarmee bedoel ik ook écht; heel Nederland. Dat durf ik wel te stellen. Er zijn nog maar heel weinig plekken die ik niet gezien heb. En dat is genieten. Nederland is zoveel mooier dan we allemaal denken of eenvoudig weg weten. Limburg is een provincie waar ik altijd graag kom. Het is uniek in vele opzichten. De natuur, de ligging, de vorm, de steden, André Rieu, de heuvels, de taal en natuurlijk de muziek. En met muziek doel ik niet op al dat carnavalsgedoe. Sorry, ik als nationale brenger van de provinciale verbroedering snap dat gewoon niet. Boven de rivieren, hè? Sorry Limburg.

Hoe dan ook, ik denk dat Rowwen Hèze bij de meeste nog wel een belletje doet rinkelen. Benny Neyman ook nog wel gok ik. Maar om terug te komen op die eerste én mijn beginvraag; Wat is nou het beste nummer van Rowwen Hèze? Voor mij is dat November. Mooie maand ook. Maar dat terzijde. Het is een prachtige ballad die zich afspeelt in Venlo. Nu moet ik eerlijk bekennen dat ik mooiere plekken ken in Limburg, maar goed. Het hart laat zich niet leiden, hè?

Wat het nummer zo mooi beschrijft is de liefde tussen een man en een vrouw, die elkaar jaren niet gezien hebben. De hoofdpersoon beschrijft daarna met poëtische precisie het verhaal van een vurige liefde vanaf het eerste moment dat ze elkaar ontmoeten, totdat het uiteindelijk als een schip richting de horizon uit elkaar drijft. Het nummer eindigt in een hereniging in hetzelfde Venlo. De liefde blijkt nooit weggeweest en laait weer op, de luisteraar achterlatend in muzikale onwetendheid, terwijl het outro begint te spelen. Betoverend.

November van Rowwen Hèze is gewoon heel erg fijn. De bewerking van het Ierse Raglan Road is net als chocomel met slagroom na een winterse boswandeling. Het warmt je gewoon lekker op, langzaam van binnenuit. En of je het nu wel of niet snapt qua tekst, laat het gewoon lekker gaan. Soms moet je niet alles willen begrijpen.

Oost West, thuis best?! Ondergewaardeerde Liedjes is van mening dat we ons gemakkelijk kunnen meten met alle internationale sterren. De zomermaanden zullen we daarom onze aandacht richten op Nederlandse en Belgische bands, zangers en zangeressen, al dan niet instrumentaal en ongeacht de taal waarin ze zingen.