Blue October – Hate Me

Jaren geleden, en ik spreek dan echt over jaren terug, was ik via een betaalserver op zoek naar nieuwe muziek. Giganews, ik heb het even opgezocht, en de server is nog steeds in de lucht. Nieuwe muziek zoeken is nu een stuk eenvoudiger, Spotify en vooral veel luisteren naar Pinguin Radio. Afijn, we hadden het over jaren terug en op die manier ben ik ooit in aanraking gekomen met de muziek van Blue October. En tot op de dag van vandaag vind ik gewoon een heerlijke band. De mannen komen uit Houston, Texas en bestaan sinds 1995. Justin Furstenfeld is de zanger-gitarist van de band en degene die de teksten schrijft. De teksten zijn vaak nogal persoonlijk van aard. Furstenfeld is zo’n artiest die een behoorlijke ‘rugzak’ heeft van waar hij uit kan putten. Extreme angstaanvallen, middelengebruik hij heeft het allemaal meegemaakt.

Het zal je kind maar wezen was ooit een bekend liedje in Nederland, maar de moeder van dit kind is altijd achter hem blijven staan, wat voor vervelend en naar gedrag hij ook vertoonde. Het nummer Hate Me is een soort van ‘vreemde’ ode aan zijn moeder. Het nummer wat met een authentiek voicemailbericht begint is een de eerste nummers die ik hoorde van Blue October. Het tekent de intensiteit, de rauwe kwetsbaarheid en energie. Over energie gesproken ik heb ze inmiddels drie keer gezien, de eerste keer op een maandagavond in de kleine zaal van Paradiso en de andere twee keer in de De Melkweg. Alle drie de concerten waren verschillend maar mijn hemel wat intensiteit.

Terug naar het nummer, in 2007 werd het album Foiled uitgebracht. Op dat zelfde album het nummer wat hier centraal staat. En wat voor nummer is het, een zoon die je vraagt om hem te haten om datgene wat hij heeft gedaan. Justin Furstenfeld beschrijft gewoon zoals het is: de rauwe waarheid.

While I was busy waging wars on myself,

You were trying to stop the fight
You never doubted my warped opinions
On things like suicidal hate
You made me compliment myself
When it was way too hard to take
So I’ll drive so fucking far away
That I never cross your mind
And do whatever it takes in your heart
To leave me behind

Blue October is zo’n band die de kunst verstaan naast stevige alternatieve rock ook heel ingetogen nummer te kunnen maken. Gitaren spelen een hoofdrol maar de viool speelt in veel nummers letterlijk de eerste viool. In ons land hoor je de band nagenoeg nooit, of ik moet naar de verkeerde zender luisteren, terwijl de band wel meer verdiend. Inmiddels heeft Justin Furstenfeld zichzelf teruggevonden en leidt, als we de verhalen mogen geloven, een stabiel familieleven. De muziek is nog steeds goed en aansprekend, mochten ze ooit Nederland aandoen pak die kans om het te ondergaan. En tot die tijd moeten we het doen met hun albums en naast dan ze zo’n 10 studioalbums hebben uitgebracht komen ze ook regelmatig met live materiaal. Natuurlijk is Hate Me ook verschillende keren in een live uitvoering te horen, een prachtige en kwetsbare uitvoering is te horen op het album Live From Manchester.

Maar uiteindelijk is het een mooi nummer over loyaliteit in de vorm moederliefde ondanks dat hij vanuit schaamte en schuldgevoel iets anders vraagt.

Hate me today
Hate me tomorrow
Hate me for all the things I didn’t do for you

Zou liefde dan toch alles overwinnen?