Bij Ondergewaardeerde Liedjes besteden we graag aandacht aan nieuwe muziek. De rubriek ‘Nieuwe Muziek’ is de plek voor een goed gesprek met artiesten over nieuwe liedjes, én de plek waar we een podium willen bieden aan echt kakelvers talent.
Tijd Verdwijnt is de titel van het kersverse en tevens allereerste album van Michiel Wetzer. Een album dat tot nu toe drie singles heeft voortgebracht. Een eerste luisterbeurt leert dat het nog wel eens binnen de kortste keren een zeer gewaardeerd album zou kunnen gaan worden. Als Ondergewaardeerde Liedjes was het dus zaak om snel een interview te doen met Michiel, voordat het album met geen mogelijkheid meer als ondergewaardeerd te kwalificeren zou zijn.
Tijd Verdwijnt is verplichte kost voor de liefhebber van Nederlandstalige Indie/kleinkunstmuziek.
Tijd Verdwijnt is een verzameling van liedjes die je nog op een spreekwoordelijke plank had liggen. In welke periode heb je die nummers geschreven?
“Ongeveer vanaf de corona-periode. Rond 2020/2021 begon ik de eerste nummers te schrijven. Dit zal zijn geweest over een periode van vier jaar. Op een gegeven moment heb ik uit die verzameling een keuze gemaakt en er een album van gemaakt. Het nummer Ik Ben Een Wonder kwam er als laatste bij en werd de eerste single.”
“Mijn haar was de eerste prijs”
Je bent van oorsprong pianist. Wanneer ben je overgestapt op gitaar en wat is de reden daarvoor?
“Dat ging eigenlijk vrij geleidelijk. Gitaarspelen deed ik erbij voor de lol, als hobby. Gewoon een erg leuke studie om erbij te doen. Pianospelen deed ik al vanaf mijn achtste en de gitaar is een instrument waarop ik nog steeds niet uitgeleerd bent. Dat maakt het nog steeds spannend.”
Je hebt getourd met theatervoorstellingen van Elke Vierveijzer. Hoe is dat gebeurd?
“Elke heb ik leren kennen in mijn studietijd. Na het afstuderen zocht zij een pianist en zijn we samen gaan touren. In tien jaar tijd hebben we vier verschillende theatertours gedaan, waarbij ik niet alleen de muzikale begeleiding deed, maar ook de tweede stem voor mijn rekening nam. Mede hierdoor raakte ik gewend aan het performen op een podium. De hoogtepunten waren in 2015 toen wij de finale haalden van het Amsterdams Kleinkunstfestival en in 2021 toen we de poelifinario wonnen.”
Een vraag die je zelf aan anderen stelt in jouw podcast: aan wie ben je schatplichtig?
“Die had ik een beetje verwacht en daar kan ik vrij duidelijk over zijn: Maarten van Roozendaal. Toen ik hem voor de eerste keer zag was ik overdonderd en had zoiets van ‘zo mooi kan kleinkunst zijn.’ Met Elke hebben we ook een theatertour gedaan die helemaal in het teken van Maarten stond. Een ander persoon aan wie ik schatplichtig ben ik mijn pianolerares, van haar heb ik erg veel geleerd. Als ik nog een naam zou moeten noemen dan zou dat Bob Dylan zijn.”
Tijdens de theatervoorstellingen had je nog een krullebol, maar nu heb je een ander kapsel. Op welk moment kwam het besluit een tondeuse te pakken?
“Dat is wel een mooi verhaal. Tegen vrienden heb ik altijd gezegd dat wanneer ik die krullen zat was dat we er dan een leuke gebeurtenis van zouden maken. Dat is ook gebeurd, namelijk op een podium in onze stamkroeg te Valkenswaard. Dit deden we op de Dag van de Onzin. Tijdens dit evenement konden er allerlei prijzen gewonnen worden, zoals zoete aardappels e.d. De hoofdprijs was mijn haar.”
Wat is het meest ondergewaardeerde liedje op Tijd Verdwijnt?
“Ik denk zelf aan Het Grootst Gemis, een lied dat zowel heftig als gevoelig is.”
Nu we het er toch over hebben: wie beschouw jij als ondergewaardeerde artiesten?
“Ik zou Wende Snijders willen zeggen, maar is die ondergewaardeerd? Veel kleinkunstartiesten die door het land trekken met hun voorstellingen zie ik als ondergewaardeerd. Van die mensen die voor een relatief klein publiek hun vak uitoefenen. Daarbij denk ik bijvoorbeeld aan Peter van Rooijen en natuurlijk Elke Vierveijzer.”
“Een band als Roosbeef laat zien dat zoiets prima mogelijk is”
Ligt jouw ambitie bij theater of poppodia?
“De theaterwereld ken ik inmiddels vrij goed en dat voelt vertrouwd. Aan de andere kant zou ik het wel eens willen proberen om op een poppodium te staan, waarbij ik eventueel mijn nummers overgiet met een indiesausje. Een band als Roosbeef laat zien dat zoiets prima mogelijk is. Hetzelfde geldt voor Spinvis.”
Waar had jij jouw creativiteit in gestopt als je geen muziek had gemaakt?
“Beeldende kunst. Tekenen doe ik graag. Ik heb ook veel met de schilderkunst. Het is vooral de 20ste-eeuwse, abstracte kunst die mij aanspreekt, hoewel ik ook een zwak heb voor Van Gogh. Over Van Gogh gesproken; in 2020 heb ik een nummer uitgebracht met de titel Heldere Sterrennacht. Het nummer is een vertaling van Don McLean’s Vincent.”
Staat er een tour in de planning?
“Nog niet. Wel ben ik van plan om binnen afzienbare tijd een voorstelling te plannen in de Hofnar te Valkenswaard. Een soort try-out voor een gericht publiek met contacten in de theaterwereld. Daar hoop ik wat boekingen aan over te houden.”
Het album Tijd Verdwijnt is te beluisteren op Spotify en op de site van Michiel Wetzer (linkje volgt). Voor de muziekliefhebber is het sowieso om daar even een kijkje te nemen, want er zijn leuke podcasts te vinden waarbij Michiel praat met Björn van der Doelen, Lenny Kuhr, Hans van Breukelen en vele anderen.