65 jaar geleden verscheen Kom van dat dak af van Peter Koelewijn. De start van de Nederlandstalige rock- en popmuziek. In al die jaren is veel prachtige Nederlandstalige muziek verschenen. De bloggers van Ondergewaardeerde Liedjes kiezen deze zomer de in hun oren mooiste en meest ondergewaardeerde Nederlandstalige liedjes uit die 65 jaar.
Een ode aan drank, het smeermiddel van de maatschappij. Wie kan je dat beter laten doen dan Johannes de Boom, de zanger van The Shavers?
Nee. Ik weet ook niemand.
Want wat zijn alter ego bezong, dat bracht Hans Boomsma in praktijk. Zelf mocht ik ook wel eens het genoegen smaken om samen met Hans zwaar alcoholische shotjes te combineren met bier, wat resulteerde in avonden die een gat in je geheugen brandden. Of, zoals Hans het poëtisch bracht: hiervan ga je pure ethanol pissen. Hans was namelijk ook kunstenaar, zowel in woorden als met het penseel. Alcohol was per definitie een geliefd onderwerp van de Heerhugowaardse/Alkmaarse band. Zo waren er liedjes over kroegen (Cor de Moordenaar, Aan de Bar, Op Stap Met Johannes), nummers over de gevolgen van een avondje doorhalen (Teveel Gedronken, Fietsbel Likken) en werkjes die een directe oproep deden tot consumptie (Kopstoot, Dronken Zijn, Drinken Drinken Drinken en natuurlijk Alcohol).
Allemaal prima materiaal om de vrijdagavond te overleven, waarbij laatstgenoemde nummer mijn favoriet is.
Dat Alcohol (het liedje!) bij mij zo hoog aangeschreven staat heeft te maken met het experiment om afstand te proberen te nemen tot de taal. Hoe komt het nummer over voor iemand die het Nederlands niet machtig is? Voor mezelf heb ik wel voorbeelden in het Mongools (The Hu), het IJslands (Sólstafir) en Gotisch (Heilung). Bovengenoemde bands kunnen, ondersteund door goede muziek, met een plechtig gezicht een nummer brengen, waarbij ik als toeschouwer eveneens een plechtig gezicht trek. Ik ben er immers van overtuigd dat The Hu, Sólstafir of Heilung mij iets belangrijks aan het vertellen zijn. Daar hoor je een beetje serieus bij te kijken. Ondertussen kan het zo zijn dat ze doodleuk een liedje staan te kwelen over een verloren knikkerwedstrijd of zoiets.
Naar mijn idee kun je hetzelfde doen bij het nummer Alcohol. Wie de tekst niet meekrijgt zou best nog wel eens de indruk kunnen hebben dat we hier te maken hebben met een Nederlandse Bluesrock-klassieker, waarbij de muziek als ondersteuning dient voor een loodzwaar onderwerp.
Helemaal onwaar is dat natuurlijk niet, al zal dit wel afhangen van de culturele subgroep waarin jij jezelf thuis voelt. En laat dat nu exact het geval zijn bij de schrijver van dit stukje! Mensen die alcohol als een der belangrijkste bijzaken des levens beschouwen, zullen er waarschijnlijk met passie over zingen. Exact zoals Johannes/Hans deed. Verleden tijd, want de kleurrijke artiest overleed in 2022. Ik stel voor dat we hem eren door een paar Sambuca’s (o.i.d.) naar binnen te gieten en keihard mee te gillen met onderstaand nummer.
