Ondanks de vele tegenvoorbeelden die er zijn, wordt dansmuziek toch vaak gezien als leeg en betekenisloos. En dat is jammer, want er is bijzonder veel dansmuziek met een boodschap. Soms zit dat alleen in de titel, soms zit het in het gevoel dat in de muziek zit, maar ook regelmatig zit het in de lyrics.
Toen recentelijk een Alax Dixon remix uitkwam van There But For The Grace of God van Fire Island werd ik weer eens herinnerd aan deze heerlijke track. En hoewel de titel doet vermoeden dat het om een religieuze boodschap gaat, is eigenlijk niets minder waar. Het nummer vertelt het verhaal van een kind geboren in een gezin van twee zeer beschermende ouders. Zo beschermend, dat ze besluiten dat de Bronx geen goede omgeving is om op te groeien. Ze vertrekken naar een plek zonder mensen van kleur, zonder Joden en zonder homo’s.
Het kind groeit op en op haar tiende leert ze de rock ‘n’ roll kennen. Maar nee, ook dat mag niet. Op haar zestiende blijkt het kind een “natural freak” te zijn en pakt ze haar spullen om te vertrekken met een vent die ze op de straat tegenkomt.
De Alax Dixon remix is fijn, maar het origineel blijft voor mij toch fantastisch. De gospelachtige zang en ook die boodschap. There But For The Grace of God is een uitspraak van bescheidenheid. En het vertelde verhaal is voor mij een verhaal van uitvinden wie je bent en voor ouders om een kind niet te veel te beschermen en ruimte te geven om zichzelf te ontdekken.
Een boodschap die we toch moeten blijven verspreiden wat mij betreft. In de clubscene is dit nummer wel populair geweest, maar het is nooit echt een hit geweest. Zonde. Zo toegankelijk en met zo’n mooie boodschap.
