Want ik herschrijf de geschiedenis
En ook al zit ik er soms wat naast
Zo ver als de geschiedenisboeken kun je er nooit naast kleunen
En als mijn oude leraren eindelijk uit zijn geraasd
Zal ik een pelgrimstocht naar de waarheid steunen
…..zal ik een pelgrimstocht naar de waarheid steunen
Het leek me goed om met de woorden van de échte meester te beginnen. Dit refrein kan ik wel dromen en heb ik wel duizenden keren gezongen en ook gespeeld. Een aanklacht tegen alle onzin die op scholen werd en misschien nog steeds wel wordt verteld. Ik kom nog uit de tijd dat op mijn basisschool een soort verheerlijking bestond van ons koloniale verleden en de politionele acties die waren maar wat nodig, zo vond de orthodoxe hoofdmeester van mijn basisschool. Net zo goed als al dat prachtige werk van missionarissen waar Armand een prachtige zin over maakte:
Niet het heilig woord werd vlees
Maar het heilig zaad werd vlees
Op de basisschool had ik nog geen notie van deze muziek, maar dat was op de eveneens orthodoxe middelbare school wel anders en daar scandeerde ik onafgebroken het refrein en losse flarden tekst uit dit nummer, net zoals het me uitkwam. Maar vooral om de in het keurslijf vastzittende gevestigde orde aan leraren dwars te zitten. Nu moet ik zeggen dat de geschiedenisleraren over het algemeen niet eens de ergste waren, maar sommige godsdienstlessen met de kerkgeschiedenis als thema waren tenenkrommend. En wanneer het over de kerk ging gooide ik een willekeurig stuk couplet de klas in:
De eredienst was niets anders dan een seksueel bevrijdingsfeest
Dat de christenen al snel begonnen te omkleden met hun vrome raadsels
Ik had de elpee Terug Naar De Aarde op een cassettebandje gekregen van een muziekvriend met wie ik regelmatig jamde. De liedjes op deze plaat zijn allemaal zo ongelofelijk raak, maar dit was mijn protestsong pur sang. Ik denk dat dit nummer ook werkelijk mijn ogen heeft geopend voor de intenties van Nederlanders en missionarissen die misschien helemaal niet altijd zo goed waren. Ik vond toen ik iets ouder was (rond de 20) meneer Willem Oltmans een held. Oltmans was al die jaren bij zijn standpunten gebleven over Indonesië en moest daar een hoge prijs voor betalen, door overal verguisd te worden en hij moest daardoor perioden leven op een zolderkamer met minimale inkomsten. De reflectie die Armand geeft op de geschiedenisboeken en zijn oude leraren hebben ongetwijfeld bijgedragen aan dat inzicht over Oltmans, want hij werd tot in de jaren negentig gecanceld. En ja, natuurlijk begrijp ik dat Oltmans geen makkelijke man was die zich zo nu en dan ophield met uiterst bedenkelijke personen in de geschiedenis, maar zover als de geschiedenisboeken kun je er nooit naast kleunen.
Ik was als een kind (nou ja… als een puber in ieder geval) zo blij toen ik een half jaar geleden zag dat deze oude nummers op Spotify te vinden zijn, want dat cassettebandje was al jaren ter ziele, helaas. Zo grappig hoe ik complete coupletten die ik meer dan vijfentwintig jaar niet meer gehoord heb woord voor woord kan meezingen. Ik had over sommige stukken tekst als puber echt geen benul waar het over ging en nu ik het allemaal weer terug hoor moet ik enorm grijnzen over de zienswijze van Armand. Laat ik daar dan maar mee afsluiten, omdat er weinig is veranderd; bijvoorbeeld wanneer je kijkt hoe prins Bernhard jr. wat genen heeft meegekregen van zijn opa.
Bernhard is een zakenman evenals alle verlepte adel
Er zijn er die het kunnen spelen zoals hij
Terwijl zijn collega’s de plees schoon maken
Want ook bij de adel gaat de regel op:
Hoe meer geld hoe doortrapter
En dat zijn de mensen die over uw
En onze eigendommen waken
