Hiphop wordt deze maand 50 jaar en dat vieren we! Met blogs over de invloeden op en van hiphop, over samples en crossovers. Over relatieve nieuwkomers en de old skoolpioniers. Een hele maand vieren wij de inventiviteit en creativiteit van hiphop.
Met hiphop ben ik al een tijdje klaar. En het gaat niet meer goed komen. Maar zo héél af en toe komt er een verrassing voorbij. Daarover verderop meer.
De opkomst van de hiphop, ik was er bij. Geweldige beats, grooves en niet te vergeten samples kwamen er langs. The Sugarhill Gang, Grandmaster Flash, Public Enemy, N.W.A., Beastie Boys, Eric B & Rakim, Paris, Tim Dog, twee keer de crossover met rock en metal. En dat was het dan, midden jaren ’90. Daarna nog wel een paar albums van Opposites aangeschaft.
Wat me zo stoort in de huidige hiphop? De geluidjes. Het monotone. Loop eens door een winkelstraat van een (middel)grote stad. De vocalen. Natuurlijk vond icoon Snoop Dogg daar terecht wat van. En dan die video’s. De juiste kleding en flink wat armgebaren moeten er wel in, anders scoort het niet.
Gelukkig is er genoeg andere muziek. Met vlagen denk ik nog wel eens terug aan de tijd dat hiphop nog indruk op me maakte. Maar net als bij andere genres kun je nog wel eens bijzonder verrast worden. Bijna twee jaar geleden hoorde ik Goldroger. Nou was het niet voor het eerst dat ik Duitstalige rap hoorde. Nu bleef het echter wel lekker in het gehoor hangen. Jammer dat het een best wel korte track is. En natuurlijk heeft hij meer songs op zijn repertoire. De Keulenaar variëert behoorlijk met zijn ritmes en rijmelarij en je raadt het al, ik vind niet alles daarvan even leuk. Maar hey, ik kan in gedachten nog altijd 30 jaar terug in de tijd.
