Hiphop wordt deze maand 50 jaar en dat vieren we! Met blogs over de invloeden op en van hiphop, over samples en crossovers. Over relatieve nieuwkomers en de old skoolpioniers. Een hele maand vieren wij de inventiviteit en creativiteit van hiphop.
Bijnamen, aliassen, alterego’s. Er zijn er heel wat in de hiphop. Maar het zou me verbazen als er artiesten zijn met meer schuilnamen en bizarre alterego’s dan Keith Thornton. Als Kool Keith, een nog bescheiden nom de plume, was hij lid van Ultramagnetic MCs. Een old school rapcrew, hier vooral bekend door die ene sample in dat ene nummer. Nadat Ultramagnetic MCs stopten, zocht Keith een nieuwe richting. Hij vond het in Dr. Octagon en er zouden nog veel alterego’s volgen. Dr. Dooom, Mr. Nogatco, Black Elvis. Sommige streamingdiensten hebben nog altijd moeite om al die aliassen uit elkaar te houden.
Met Dr. Octagon creëerde Keith een personage waarin hij al zijn kwaliteiten in de etalage kon zetten, zonder dat hij aan hoefde te sluiten bij de indertijd extreem populair geworden gangsterrap. Dr Octagons debuutalbum Dr Octagonecologyst komt uit 1996, maar ademt muzikaal een voor die tijd heel atypisch sfeertje uit. De synths op het album klinken soms wat gedateerd, oubollig jaren ’80 en op andere momenten neigt het weer meer naar psychedelisch. Producer Dan The Automator zorgde ervoor dat het sfeertje goed werkt. Het was zijn eerste grote release als producent, later werd hij nog heel bekend met zijn werk voor Gorillaz. Keith heeft ook als Dr. Octagon een voortreffelijke timing, een soepele flow, echt die kwaliteiten waarmee je als old school rapper ver kwam. Turntablist DJ Qbert maakte het geluid helemaal af met veel old school scratchwerk.
En dan de teksten. Dr Octagon is een tijdreizende, buitenaardse, oververhitte dokter met wellustige gedachtes richting zijn patiëntes. De dokter is ook niet te beroerd om zijn opinie te ventileren over rap medio jaren ’90. Niet alles is even leuk meer als dat het was toen ik het voor de eerste keer hoorde, maar ik schiet nog steeds geregeld in de lach om de bizarre wendingen in de liedjes en de skits. Of het nu gaat om de skit waarin hij vertelt welke ziektes hij behandelt of de souplesse waarmee hij van urine naar Giraffe-funk rapt. Dr Octagonecologyst is een album vol bizarre gekte. Earth People is een nog enigszins beschaafd nummer, waarin de dokter vooral rapt over zijn buitenaardse herkomst. De rest van het album is wat meer expliciet, de dokter is nu eenmaal geen allemansvriend, maar ik kan het de liefhebbers van weirde hiphop van harte aanbevelen.
