Doe wát nu? Ja, ehm, de titel is wel een beetje opvallend. En de overige tekst van het nummer is niet minder ondubbelzinnig. Ondanks dat Fuck The Pain Away – uit het jaar 2000 – niet op single uitkwam, was het voor de Canadese zangeres Peaches wel de doorbraak. En nog steeds is dit de track waar ze het meest mee wordt geassocieerd. Fuck The Pain Away is inderdaad behoorlijk expliciet. Dat is echter niet de reden om intens van deze track te kunnen genieten. Het voelt aan als een rauwe Electroclash-kaakslag, maar biedt daarnaast ook nog eens verrassend veel diepte.
Merrill Beth Nisker is haar echte naam, en voordat ze Peaches werd was ze een tijd werkzaam in het onderwijs en in de kinderopvang. Tien jaar zelfs. Muziek was niet ver weg, ook in die tijd niet. Ze speelde gitaar voor de kinderen van de opvang, en ging rollenspellen met ze doen. En op een gegeven moment leerde ze docenten hoe ze creativiteit konden gebruiken tijdens de lessen. Als muzikant leert ze haar publiek echter heel andere dingen. Dat moge duidelijk zijn als we eens haar discografie doorspitten: Dick In The Air, Pussy Mask, I Feel Cream, Lovertits, Shake Yer Dix… De geslachtsdelen vliegen in het rond en seks is overal aanwezig. Maar vergis je niet, de intentie is niet om lekker plat te zijn of om gedachteloos te shockeren. De lessen van Peaches gaan namelijk al jaren onder andere over genderidentiteit. In haar teksten en tijdens haar optredens laat ze het onderscheid tussen man en vrouw vervagen.
Ook in Fuck The Pain Away zit meer dan je wellicht in eerste instantie zou verwachten. Oppervlakkig gezien is het lollig, maar er is hier ook nog eens daadwerkelijk een behoorlijke onderlaag van pijn aanwezig. Peaches had een rottijd achter de rug toen ze het nummer schreef. Een relatie was verbroken, en ze had net een gevecht met kanker achter de rug. Dit nummer was een manier voor haar om van haar woede en verdriet af te komen. Ondanks het mechanische karakter van het geluid zit er daarom veel gevoel in. En wellicht is dat één van de belangrijke redenen waarom deze onvergetelijke en essentiële track na al die jaren nog steeds als een huis staat.
