Bands met een triest speciaal verhaal, kom je in alle genres tegen, dan denk je al snel aan The Bar-Kays (vliegtuigongeluk), Allman Brothers Band (twee dodelijke motorongelukken), Pussy Riot (gevangenisstraf) en Damageplan (gitarist op podium vermoord). Ook Badfinger kent een tragische geschiedenis. Weinig bands zouden echter aanvankelijk zo de wind meekrijgen (onder andere platencontract van The Beatles) als Badfinger, maar wat zou dit omslaan! Besodemieterd door de manager kwam de groep financieel in problemen. Dit had zulke enorme gevolgen dat in 1975 Pete Ham en in 1983 Tom Evans zich van het leven beroofden.
Badfinger laat een enorme muzikale erfenis na, waartoe Without You gerekend moet worden vanwege het succes van de uitvoering van Nilsson en Mariah Carey, iets dat in zeer schril contrast staat met het Beatlesque I Miss You, dat – onterecht naar mijn mening – nauwelijks gecoverd is.
Eén van de verdiensten van de groep is dat deze speelt op George Harrison’s eerste solo-album All Things Must Pass, die op zijn beurt producer werd van de Badfinger-hit Day After Day. Zijn gitaarspel op dit nummer versterkt de bijnaam van de groep: The New Beatles. Ook in Nederland werd Day After Day een hit en reikte in 1972 tot plek 23 in de Top 40, een bescheiden notering in vergelijking tot vele Beatles-songs.
Eigenlijk kreeg Day After Day een herwaardering toen Rod Stewart het opnam voor zijn zeer succesvolle album Still The Same… Great Rock Classics Of Our Time uit 2006. Hoewel niet veel Nederlandse artiesten dit nummer hebben opgenomen, geldt dit wel voor Anne Soldaat en Yorick van Norden. Zij hebben in 2018 Day After Day uitgebracht op hun album Unsung Heroes. Deze titel is wat mij betreft perfect gekozen, want zowel Badfinger als Day After Day mag niet vergeten worden.
