Earth, Wind & Fire is een legendarische band. In mijn blogjes waarin soul vaak het leidende onderwerp is, heb ik behalve minder gewaardeerde artiesten ook artiesten onder de aandacht gebracht die in Nederland niet zo heel erg gewaardeerd zijn, terwijl ze onder een groot publiek elders wél erg bekend zijn. ‘Household name’ vind ik een erg mooie term. De meeste mensen die een beetje met muziek hebben kennen Isley Brothers, Four Tops, Gladys Knight & The Pips, The Miracles, Staple Singers, The Spinners en The Manhattans wel. En natuurlijk Earth, Wind & Fire. Maar échte ‘household names’ zijn ze hier niet, waardoor we vaak niet verder komen dan een paar bekende hits. Als het op Earth, Wind & Fire aankomt zijn vooral een aantal (hele mooie) discoklassiekers blijven hangen. De band heeft zoveel meer opgenomen en heeft ook zoveel meer betekend voor de muziek. Daarom vond ik het hoogtijd worden voor deze bijdrage.
Earth, Wind & Fire heeft op een enorm aantal artiesten invloed gehad. Teveel om ze allemaal op te noemen maar een aantal namen moet ik wel noemen: Whitney Houston, Patti LaBelle, Beyoncé, Usher, Mary J. Blige, Prince, Pharell Williams, Gloria Estefan, Bonnie Raitt, Amy Winehouse, Taylor Swift, Chaka Khan, Jamiroquai, Melissa Etheridge, Patrice Rushen, Alicia Keys en Justin Timberlake. Artiesten als Miles Davis, Dionne Warwick en Quincy Jones zijn grote fans van de band.
De band, bedacht door Maurice White, is een van de meest geprezen en commercieel succesvolle bands uit de jaren ’70. Funkmuziek geldt als de basis maar Jazz, smooth Soul, Gospel, Pop, Rock & Roll, Psychedelica, Blues, Folk, Afrikaanse muziek en later Disco hebben allemaal de revue gepasseerd. Behalve White zijn Philip Bailey, Verdine White en Ralph Johnson de meeste prominente leden uit de succesjaren (1970-1984). Ook Roland Bautista, Larry Dunn, Johnny Graham, Al McKay, Andrew Woolfolk en Fred White maakten gedurende die periode voor langere tijd deel uit van de band.
Maurice White stond bekend om zijn talent als liedjesschrijver voor de band maar werd natuurlijk ook bekend als de zanger. Philip Bailey verzorgde vaak de leadzang, hierdoor was Earth, Wind & Fire ook erg succesvol met sentimentele ballads. Verder stond de band natuurlijk bekend om hun prachtige harmonieën. Ze konden zo doorgaan voor een Motown groep. De band was enorm divers in genre, zang en instrumentalen. Kosmische en mystieke spiritualiteit speelden hierbij een belangrijke rol. Op hun best was Earth Wind & Fire spectaculair en duizelingwekkend goed. De liveshows zijn overigens ook geweldig.
In 1975 kwam het album That’s The Way Of The World uit. Earth, Wind & Fire nam het album op voor de gelijknamige film. De film werd naar verwachting een flop waardoor de band het album koste wat het kost wilde uitbrengen voordat de film uitkwam. De film flopte inderdaad maar het album werd een groot succes. Het titelnummer heb ik uitgekozen voor deze bijdrage. Het album en nummer zijn een soulmeesterwerk. That’s The Way Of The World is geschreven door Charles Stepney, Verdine White en Maurice White. Het is een soulnummer met bossa nova invloeden. Luchtig en zacht als zijde. Buitengewoon mooi in zang en instrumentalen. Het nummer gaat over liefde, het vinden van innerlijke rust en vrede maar geeft ook een reflectie op de wereld en de staat waarin die zich verkeerd. Er wordt namelijk gezongen dat een kind wordt geboren met een hart van goud maar dat de ‘weg van de wereld’ zijn hart koud doet worden. Wellicht is That’s The Way Of The World niet het meeste onbekende Earth, Wind & Fire nummer maar in mijn ogen wel het meest belangrijke dat in Nederland geen hit werd.
Het album betekende de definitieve doorbraak voor Earth, Wind & Fire. Vanwege het succes kon de band hun eigen blazerssectie inhuren, namelijk de Phenix Horns, waarvan de naam later werd omgedoopt naar de Earth, Wind & Fire Horns.