Het is al eens eerder door mij geschreven: ik krijg veel nieuw materiaal aangeboden. Fysiek en via email. En juist door die regelmatige aanvoer moet ik kieskeurig zijn. Wanneer het niet binnen 30 seconden beklijft valt het af. Bij twijfel laat ik het voorlopig in de wacht staan (om dan regelmatig te beluisteren) en dan blijkt het geduld zich uit te betalen. De muziek is dan net een kaasje of een harde steenvrucht die nog even had moeten rijpen.
Dat overkwam The Me In You (mede door gebrek aan tijd, want ik had de informatie al eind mei in huis); een Belgisch-Nederlandse band. Ironisch dus dat de single Highly Overrated heet en het nieuwe album de titel How Does It Feel To Be Wrong All The Time mee kreeg. De single is fenomenaal gelaagd en in alle opzichten ondergewaardeerd. Het klinkt retro en toch lekker fris. Ik proefde een mix van Talk Talk, Radiohead en Pink Floyd. De kracht van een uitstekend lied is dat het elke keer dat je er naar luistert net weer even beter wordt dan de vorige keer. Highly Overrated heeft die specifieke kwaliteit.
Everybody knows
what I don’t know
Everybody knows
your name
Een stukje geschiedenis: de band is in 2012 opgericht en in datzelfde jaar verscheen hun debuutalbum Forgotten Clothes, dat fraaie kritieken krijgt, airplay en optredens in onder andere Doornroosje, Mezz en Paradiso. Op de tweede titelloze plaat en vooral de opvolger (Stuart Conroy: 1974-1978) wordt voor een andere muzikale richting gekozen met lo-fi en oude analoge klanken. Een goede zet, want Humo stelt dat de plaat gewichtloos langs muzikale tijdlijnen glijdt, met melancholie als brandstof. Tracks grijpen terug naar de vroegste Ambient en we horen vage echo’s van Air, Boards Of Canada en Bon Iver. Ondanks (of misschien juist vanwege) de positieve kritieken duurt het vier jaar voordat de opvolger uit komt. In de vertrouwde handen van producer Gaëtan Vandewoude (ook voorman van de band Isbells) wordt gekozen voor spelplezier en muzikale herbronning.
And it’s hard to see you made it
no writings on the wall
No longer isolated
Who am I
what have I become
Tijd voor een paar vragen aan de band! Ik hoor twee stijlen terug op het album. Waarom niet twee verschillende kanten op een elpee in plaats van deze door elkaar te mixen? We proberen de nummers vooral zo sterk mogelijk te maken en een bepaalde sfeer te creëren, bijvoorbeeld door de songs in elkaar te laten overvloeien. Het is geen bewuste keuze om stijlen te mixen. Dat gebeurt eerder intuïtief. Als je ervoor kiest om kant A en kant B te laten afwijken van elkaar (wat Bowie bijvoorbeeld deed op Low), dan verwacht je van de luisteraar misschien ook een andere gemoedsgesteldheid per kant die hij kiest om te beluisteren.
Highly Overrated wijkt in mijn oren sterk af van het album. Niet zo zeer qua sfeer, maar wel qua sound. Ik proef Pink Floyd onder andere. Lekker retro met een stevige voet in de 20’s. Wat is de reden dat de band juist voor dit lied van het album als single gekozen heeft? De keuze van de singles gebeurt in samenspraak met de platenfirma, omdat het als groep moeilijk is om te anticiperen op wat werkt op de radio en wat niet. Dat is niet makkelijk in te schatten, omdat we zo lang zo dicht op de nummers hebben gezeten tijdens de opnames. Dan is het goed om mensen van buitenaf te hebben die ons daarbij helpen. We vonden Highly Overrated ook een radiovriendelijk nummer, omdat het een redelijk klassieke popsongstructuur heeft. Bij de opnames voelden we vooral de vibes van Flaming Lips en Grandaddy, twee bands die natuurlijk erg schatplichtig zijn aan Pink Floyd.
Staan er concerten of optredens op festivals gepland? De band wil zeker ook in Nederland komen spelen, alleen ontbreekt het nog aan de nodige interesse vanuit de pers en daarmee vanuit de zalen. Daarom wordt de plaat nu officieel op 26 augustus ook in Nederland uitgebracht met daarom heen hopelijk de nodige promotionele aandacht.
Recapitulerend kan ik geen andere conclusie trekken dan dat Highly Overrated ‘very underrated’ is en heel veel meer airplay verdient. Soms lijkt het wel dat de alternatieve kanalen de scherpe randjes kwijt zijn en ook op veilig spelen door veel van hetzelfde te draaien. Het is gewoon een meer dan uitstekend lied, maar je hoeft mijn mening niet te geloven. Gewoon luisteren en dan op repeat zetten.
