Alan White: Yes – Turn Of The Century

Wanneer je aan het begin van je carrière een telefoontje van een wereldster krijgt met het verzoek om te komen drummen in hun band, dan denk je als eerste aan een mislukte grap. Maar bij Alan White was het geen grap. In 1969, toen hij 22 was, kreeg hij een onverwacht telefoontje van John Lennon met die vraag. Drie dagen later speelde hij met de Plastic Ono Band in Toronto. In het vliegtuig had hij nog even de tijd om te oefenen.

Later gebeurde dit nog een keer. In 1974 werd hij gevraagd als vervanger voor Bill Bruford in de rockband Yes. Met slechts drie dagen om ingewikkelde drumpartijen te leren, stond hij voor 15.000 fans in Dallas de nummers foutloos te spelen. Hij heeft de band Yes nooit meer verlaten en was, na de dood van oprichter Chris Squire het langst continu lid van de band. En dat is wel een wonder, want de band is de afgelopen 40 jaar een aardige duiventil geweest.

Alan White overleed op Hemelvaartsdag 2022 na een kort ziekbed op 72-jarige leeftijd. Nu zijn drummers vaak al wat op de achtergrond, en dat was White zeker. Toch heeft hij een meer dan uitstekende staat van dienst opgebouwd en is daarmee wat mij betreft een echte ondergewaardeerde drummer. Hij speelt mee op enkele albums van John Lennon (het drumwerk op Imagine is van zijn hand, en ook drumde hij op het soloalbum van George Harrison All Things Must Pass, dus ook op die grote hit My Sweet Lord.

Het meest bekend was hij dus van de band Yes. Uiteraard op het bekende Owner Of A Lonely Heart, maar vanaf 1974 dus op elk album van de band. En vaak met ingewikkelde drumpartijen. Het zou makkelijk zijn om een van die nummers hier centraal te stellen, maar Alan White had ook een andere kant. Hij speelde ook piano en keyboard en hij was een belangrijke auteur binnen de band. In 2001 kwam bijvoorbeeld het album Magnification uit. Een Yes-album met een heel orkest. Mooie nummers, waarbij White een belangrijke rol speelde en dan niet op de drums.

Een ander mooi voorbeeld van de kwaliteiten van White is het nummer Turn Of The Century. In het Facebook bericht van oorspronkelijke zanger Jon Anderson geeft hij ook dit nummer aan als een mooie herinnering aan White. Weinig drums, maar wel een mooi ingehouden nummer wat op het album Going For The One staat. Een geniaal album waarbij White de drums stevig laat horen. Maar juist bij dit nummer is hij de medeauteur naast Jon Anderson. Een andere kant van de ondergewaardeerde drummer Alan White.