Zeeland en muziek is tegenwoordig vooral Bløf, Racoon, Danny Vera en Soulvation. Althans wat die laatste betreft…Jeroen Rietbergen maakte hier als Zeeuw onderdeel van uit, maar die tegenwoordig is vooral bekend is om zijn eigen soul die salvation nodig heeft. Geen van de vier bands kan me echt bekoren. Dat is niks persoonlijks, maar vooral dat het niet helemaal m’n stiel is. Maar begin jaren ’90 van de vorige eeuw brak er wel iets door uit Zeeland waarvan ik denk dat je wel trots op mag zijn: de death metalband Gorefest.
In de christelijke polderklei waar ik getogen ben duurde het tot laat in de jaren ’90, voordat kabeltelevisie ook andere dingen doorzette dan NL 1, 2 en 3 en Belgische en Duitse zenders. Ineens was er MTV! De hele dag clips op TV, geweldig! En in de marge van de commerciëlere programmering was daar Headbanger’s Ball met Vanessa Warwick als presentator. Naast gevestigde acts als Megadeth, Iron Maiden en – wat obscuurder – Death en Morbid Angel, kwamen ook opkomende bands daar aan bod, zoals Biohazard, Pantera en Machine Head. Maar binnen dat geweld kom je soms ook Nederlandse tegen en dat was dan echt wel een dingetje. Lang verhaal kort: hier heb ik (met enig chauvinisme) de band leren kennen.
Na twee albums (Mindloss in 1991 en False in 1992) stond de band in 1993 op Dynamo Open Air voor ongeveer 100.000 man de boel plat te spelen. Op basis daarvan werd het live album The Eindhoven Insanity uitgebracht in 1994. Ook werd – vind ik – het beste van hun zeven albums in dat jaar uitgebracht: Erase. False en Erase zijn nog wel op Spotify als duo album te vinden, maar The Eindhoven Insanity helaas niet.
Wat Erase zo goed maakt is dat het eigenlijk een verdomd goed gemixt album is met een heerlijk rollende grunt van zanger Jan Chris de Koeijer, goede melodieuze (en laag gestemde) gitaren en soms ingenieuze tempowisselingen en drums. Zo vind ik de intro van titelnummer Erase (drie tonen, that’s it) alleen al geweldig. Maar ook de riffs bij het refrein en de instrumentale stukken in de outro vind ik top. En voor wie denkt dat het dan vervolgens gaat in dit nummer over aanbidden van satan of dood en verderf, think again: het gaat over afwijken van de rest en omarmen dat je misschien wat gekker dan de rest bent. Dus er zit zeker ook een boodschap in het nummer. Op het album staan daarnaast nog andere vette nummers zoals openingsnummer Low, Goddes in Black en Peace Of Paper (vind ik een grappige titel bij een verder serieus nummer).
Soms is het wellicht subjectief en licht chauvinistisch om een Nederlandse band gelijk een internationale statuur toe te dichten, maar in het genre dat gekenmerkt werd destijds door met name bands uit Scandinavië en Florida is het knap, goed en terecht dat een band als Gorefest boven kwam drijven in dit segment. En dat mag best even bewierookt worden. Dus bij deze!
goeden dag,
bedank voor de aandacht voor een van de grootste bands van nederland.
ik heb the eindhoven insanity op lp en cd.
lp kan ik helaas niet meer draaien de cd draai ik nog wel eens als herinnering aan het optreden.
Helemaal eens! Heb de mannen verschillende keren live mogen zien, geweldig, en Erase is een iconisch album naar mijn bescheiden mening. De heren een keer tegen het lijf gelopen in een kroeg in Goes, lang geleden, en nog aardige gasten ook! Wat prachtig is, ze waren textueel hun tijd ver vooruit, en dat is iets dat weinig mensen opvalt.
Mij staat nog altijd het live concert in Paradiso bij, waar ik toen woonde. Wat een band, power , en die grunt van Chris Jan. En natuurlijk de vette drums van Ed Warby. Blijft een ‘thrill’ om naar te luisteren. 🤘😜🤘