Moss heeft een nieuwe single uit. En dat is goed nieuws.
Velen van ons zullen wellicht zijn blijven hangen bij Never Be Scared / Don’t Be A Hero uit 2009 alweer. I Apologize (Dear Simon) werd een bescheiden hitje. Een liedje dat een beetje mee liftte met de eerste Vampire Weekend: de combinatie van Indie en het zo lelijk genoemde Wereldmuziek. Prachtplaat, maar o wat doen we Moss tekort als we bij deze fase blijven hangen.
Pas als je er weer induikt, valt de constante productie en vooral de constante kwaliteit op. Ornaments uit 2012, We Both Know The Rest Is Noise uit 2014, Strike uit 2017. Moss grossiert in alternatieve rijkdom in haar muziek. Wat opvalt, zoals bij veel Excelsiorbandjes (Johan, Daryll Ann) is het Beatle-esque in de liedjes, het ambachtelijke, en de ontspannen manier van musiceren. De liedjes zijn haast laconiek uit de mouw geschud, maar bij besluitering en herbeluistering valt pas op hoe goed er wordt gespeeld. Hoe knap en gelaagd de arrangementen zijn. En wat een prachtband Moss is.
Strike was al weer uit 2017. Vijf jaar zonder Moss. Eind januari 2022 stond opeens de nieuwe single op de streams: Before It’s Gone. Weer vintage Moss. Beetje refererend aan The War on Drugs of The Boxer Rebellion. Maar vooral heel eigen en heel erg goed. In mei toert Moss weer heel Nederland door. Er zijn vast nog kaarten. Nu de poppodia weer open gaan, zit er maar één ding op. Geniet van Moss in een concertzaal bij je in de buurt.
