Het was 1982, ik zat net op de middelbare school, en toen had ik al een voorliefde voor de kleinere hitjes: die bleven hangen en die vond ik goed. Zo ook I Ran (So Far Away) van A Flock Of Seagulls. Alleen die naam van de band al. IJverig probeerde ik om zonder geklets van een DJ een zo goed mogelijk versie op een cassettebandje te krijgen. Pas een paar jaar later ontdekte ik Wishing (If I Had A Photograph of You). In eerste instantie minder mooi, maar door de jaren heen is dit wel mij favoriet van deze band geworden. En dus terecht ook een mooie plek in de Snoblijst.
Een typische new-wave band opgericht eind 1979 in Liverpool. Daar schijnen wel meer leuke bandjes vandaan te komen. Veel synths en natuurlijk de begin 80-er jaren looks met kapsels die zelfs in deze tijd niet meer kunnen. Nooit echt veel succes gehad, maar tot op de dag van vandaag (medio 2021) nog steeds actief in het live-circuit.
Zanger Mike Score vertelde dat dit nummer eigenlijk een mooi script voor een romantische comedy was geweest. Score kwam vlak voordat hij met de band voor de eerste keer naar Amerika zou gaan een meisje tegen en dat klikte wel. Hij vroeg haar bij het weggaan om een foto, maar zij gaf aan dat dit geen zin had, omdat hij beroemd zou worden en haar zou vergeten. De band ging naar Amerika en daar schreef hij op een riff die had nog had in een avond dit nummer.
If I had a photograph of you
It’s something to remind me
I wouldn’t spend my life just wishing
Een romantische comedy werd het niet, want hij heeft het meisje nooit meer gezien.
Geweldig nummer, puur jeugdsentiment.