Eind jaren ’90-begin van dit millennium was ineens iedereen aan het loungen. Diep wegzakken in zitzakken, downtempo muziek op, drankje erbij en je kater van de avond ervoor er uit chillen en lekker te converseren. Kruder & Dorfmeister, Gare Du Nord, zo’n beetje alle digitale muziek vanuit Ibiza waren populair op de zondagmiddagen en op festivals. In het kielzog kwam ook Groove Armada met een eerste single At The River en het hier veel bekender geworden My Friend (vooral omdat het in een frisdrank reclame zat wellicht). Het is daarna ook opgepikt door 3FM waar het nummer tot megahit werd uitgeroepen. Dat was november 2002. Later volgde nog de Fatboy Slim remix van I See You Baby, wat nog wel een aardige hit werd. Daarvoor was echter nog een ander nummer uitgebracht in augustus 2001 dat hier veel minder aandacht heeft gekregen en wat ik zelf ook pas in de zomer erna oppikte terwijl ik op vakantie was met een goede vriend in Italië.
Wij waren op vakantie en toen kwamen we op een plek waar een goedkope touroperator neerstreek met een rondtrekkend Angelsaksisch hormonencircus. Yep, that’s right: Australiërs, Nieuw-Zeelanders, Zuid-Afrikanen, Amerikanen en wat Britten in de leeftijdscategorie 18-25 gingen in drie tot vier weken de hotspots van Europa af met maximaal twee of drie overnachtingen per locatie in een enorme touringcar. Amsterdam, Parijs, Rome, Venetië, Barcelona dat soort plekken. En wat doen die als ze een paar weken los lopen in Europa? Juist, feesten.
Maar afgezien van hun uitgaansgebruiken meenemen en tentoonspreiden op het oude continent, namen ze ook hun muziek mee. En zo gebeurde het elke avond wel dat dit nummer voorbij kwam en het dak er dan af ging. Vanaf het moment dat de break komt met de zang, gevolgd door zo’n klassieke whoop whoop garage beat op zo’n 130 bpm ging het los en deed het publiek de tekst eer aan:
Enta in de dance, plug it in and we begin
Crowd up in de center, they watch be dibidim
En terecht trouwens, want het is super dansbaar en lekker in het gehoor liggend nummer. In de jaren erna heb ik het zelf ook nog wel eens geprobeerd op Utrechtse studentenfeestjes. Dan gooide ik het nummer er in met grootse herinneringen aan een kleine bar met en dampend publiek op vakantie, maar in Nederland deed dit nummer beduidend minder. Nederlanders hielden meer van lounge- dan van garagebeats leek het (had uiteraard niks met mijn draaikunsten te maken). Zonde wat mij betreft, want Superstylin’ is een ondergewaardeerd dansnummer dat het in ieder geval erg goed deed op Angelsaksische dansavondjes en die weten toch echt wel wat een goed feestje is.
In augustus staan de vergeten hitjes centraal; liedjes die de absolute top niet wisten te halen of zelfs gewoon in de vergetelheid dreigen te komen. Liedjes ook die een vette herinnering oproepen bij de auteur van de blog.
