Ik had een geweldige recensie gelezen in waarschijnlijk Aardschok/Metal Hammer, maar het zou ook Oor geweest kunnen zijn, daar wil ik vanaf zijn; we hebben het over januari 1989. De recensie ging over het album Control And Resistance van Watchtower. Het zou een album zijn dat je nog nooit gehoord had en je helemaal omver blaast. Een unieke thrashmetalvariant met veel tempowisselingen en een must have voor iedere metal liefhebber, kopen dus. Aangezien mijn lokale platenzaak dit album niet als vanzelfsprekend op de plank had liggen, werd deze voor mij besteld en een week na release ging het stuk vinyl op de draaitafel. Tempowisselingen ja, maar het album kon me nog niet erg aangrijpen. Ik kan me zelfs nog herinneren dat naast deze plaat van Watchtower ook het debuut van Masters Of Reality werd aangeschaft en deze laatste veroverde met grote voorsprong de plaats op mijn platenspeler.
Een enkele keer in de maanden erna probeerde ik toch nog eens te luisteren naar Watchtower en ik moet zeggen, het begon langzaam te rijpen. Met name de zang van Alan Tecchio landde niet meteen bij mij en eerlijk gezegd vind ik die zang nog steeds niet echt doorslaggevend. Muzikaal echter ging het rijpingsproces volop door en bleek Control And Resistance toch wel een heel briljant meesterwerk. De recensent had het meteen door en had me gelukkig overtuigd.
Ik was tot het maken van deze blog in de veronderstelling dat dit het enige album van de band was, maar er blijkt nog een album vóór te zitten die ik op Marktplaats zag staan met een bieding van vijfenzestig Euro. Dat vind ik serieus geld voor een stukje tweedehands vinyl en dat is me iets te gortig, dus mochten er mensen in het bezit zijn van Energetic Disassembly voor een normale prijs, dan houd ik me aanbevolen. Verder hebben de heren twee reünies achter de rug waar nieuw werk uit is voortgekomen, maar dat laat ik hier verder onbesproken.
De reden dat een stukje vinyl uit de jaren tachtig zoveel geld waard is, komt ergens vandaan en dat is toch de unieke en baanbrekende kwaliteit van deze band. Misschien ook wel omdat op de eerste plaat de zang verzorgd wordt door Jason Mc Master die daarna zanger werd van Dangerous Toys. Nog steeds geldt Watchtower als grote inspiratiebron voor een band als Dream Theater en dat is niet voor niets. Ik denk dat binnen de thrash- en progmetal Watchtower zich een echte cultstatus mag toe-eigenen. Zoals gezegd is dat zeker niet zonder reden, maar door het vernieuwende van deze muziek. In de titelsong van het album Control And Resistance komt die unieke kwaliteit goed naar boven.
Wat me destijds al opviel is de ietwat Oost-West-look van de plaat en ook de teksten ademen deze sfeer. Dat terwijl het einde van de koude oorlog duidelijk in zicht was en belangrijke geschiedenis in Berlijn heeft datzelfde jaar plaats gevonden. Ook de bandnaam Watchtower ademt een en al grenswacht. Of het lied Control And Resistance nu slaat op het Westen dat zich zogenaamde vrijheden verbeeld of dat het slaat op het Oosten waar het communisme nog aanwezig was, laat ik aan de luisteraar over. Het album is in West Berlijn opgenomen en het was voor deze mannen de eerste keer dat ze daar voet aan de grond zetten, dus wellicht ook een cultuurshock. Tevens hun kennismaking met de op dat moment nog aanwezige muur.
Ik kan eigenlijk weinig anders meer zeggen dan: laat je overweldigen door deze muur van muziek en muziekwisselingen.
