Mijn contactje in Griekenland stuurde een mailtje. Dit is toch goed, luisteren! Nou hebben hij en ik een deels overlappende smaak en omdat dit niet de eerste keer was dat hij dit schreef ging nog niet de vlag uit. Tegelijkertijd, met Electric Litany en Electric Feat had hij absoluut gelijk. Bovendien is de Griekse (rock)muziek een inhaalslag aan het maken. Het probleem is dat het ons niet of zelden bereikt.
Afijn, de aanstichter van het enthousiasme is een psychedelisch quintet uit Athene dat Krautrock, Spacerock en Ambientmuziek combineren met een vleugje Pink Floyd en Nirvana (de Engelse band uit de jaren zestig). Ze gebruiken veel orgelwerk, reverb en vette gitaarlicks en de knipoog naar de jaren zestig en zeventigmuziek maken het zo wie zo al de moeite waard. Navraag leerde mij dat uit die tijdsperiode hun voorbeelden Can, The Doors, Led Zeppelin, Aphrodite’s Child, Brian Eno en The Stooges zijn. Een mooi lijstje waar helemaal niets mis mee is.
Southern Lights is alweer hun derde album en is gewoon een heel lekkere trip. Holy Monitor werd in 2015 opgericht en heeft tevens vier EP’s uitgebracht. De vele jaren van samen musiceren heeft duidelijk zijn vruchten afgeworpen: alles is retestrak en het feit dat het album live in de studio is opgenomen geeft het geheel een extra dimensie. Altijd op zoek naar een smeuïg verhaal stelde ik hen de vraag of er nog grappige zaken tijdens de opnamesessies voorgevallen waren: We got into the studio and recorded non-stop, so after two days we were all exhausted. While listening back to the recording we felt that there was room for another guitar solo, but Stefanos had fallen asleep in a corner. We woke him up and asked him to improvise something. Half asleep, he improvised a solo once and went back to sleep. When he woke up, he didn’t even remember playing this solo, which we actually used in the final version. Can you guess which one it is? Mijn geld staat op The Sky Is Falling. Southern Lights is een uitstekend album en de sound vertoont enige vergelijking met onze eigen DeWolff.
In the morning I woke up
Couldn’t tell if there was God
Was there Buddha or Allah
People called an ambulance
De eerste single is het uitgesponnen The Sky Is Falling Down. Mijn vraag aan hen was waarom deze titel? We zijn tenslotte geen Asterix en Obelix die bij elke storm bang zijn dat de hemel zal neerstorten. The sky sometimes falls, sometimes stays still. There is a state in madness in all of us. The important thing is to find stability and fight loneliness and misery with love, music, dancing and whatever makes one get up in the morning. Voor mij is dat een stevige bak zwarte koffie, maar ik begrijp de insteek. Zonder muziek zou het voor mij een bijzonder treurig bestaan zijn.
Inmiddels is er een tweede single losgelaten (Naked In The Rain); een uptempo track met veel fuzz en minstens zo goed.
Foto: Takis Madray
