Patti Smith, the godmother of punk. Ik vind het een gewaagde uitdaging van mezelf om over deze grootheid iets te schrijven, temeer omdat ik helemaal niet zo van haar ‘punkgrondleggersgenre’ houd. Ik vind de verstilling die gaandeweg en door de jaren heen meer in haar muziek is gekomen mooi. Het past ook bij deze persoon die het leven Leeft met een hoofdletter.
Maria is ook zo’n verstild lied dat ons iets over het leven wil vertellen en misschien ook wel op de eindigheid daarvan. Het is geïnspireerd door Maria Schneider, een actrice die Smith in haar jonge jaren had ontmoet. Na haar overlijden schreef Smith dit lied in één keer op, zoals we dat van haar gewend zijn in prachtige poëzie. En van deze poëzie mag je je eigen verhaal maken, dat benoemt Smith ook in een interview waarin zij stelt dat dit nummer niet persé over Maria Schneider gaat, maar deze was wel de noodzakelijke aanleiding om het op te schrijven.
Maria, ik heb er iets mee. Mijn moeder, mijn dochter en nog enkele familieleden mogen deze prachtige naam ergens in hun naam dragen. Maria; ruw en prikkelbaar, maar ook een bevende ster, zoet en indiscreet. Vul het maar in en laat je vooral uitnodigen om rustig weg te dromen bij de prachtige woorden en muziek van Patti Smith.
At the edge of the world
Where you were no one
Yet you were the girl
The only one
At the edge of the world
In the desert heat
One shivering star
Sweet indiscreet
