Meer vrouwen in de Snob 2000? Ja graag! Zeker als ze van het kaliber zijn van Joni Mitchell. Mitchell’s oeuvre is groot en bevat eigenlijk geen slechte nummers. Haar kwaliteiten als songwriter zijn vrijwel ongeëvenaard; ze staat boven aan de lijst naast mensen als Paul McCartney en Bob Dylan. Bijna per definitie zijn al haar liedjes ondergewaardeerd, behalve het overbekende Big Yellow Taxi (dat ik ironisch genoeg niet tot haar beste werk reken).
Ik zou over alle nummers van Joni Mitchell wel een bijdrage kunnen schrijven. Waarom dan The Fiddle And The Drum? Allereerst is het een opvallend nummer omdat ze het compleet a capella zingt. Geen instrumenten, geen achtergrondkoor, geen tweede stem. Dit is Joni op haar puurst.
Ze kiest daarvoor vanwege het contrast met datgene waar ze over zingt: oorlog. The Fiddle And The Drum is een anti-oorlogsnummer. Vergelijk het met die ene man die in 1989 op het Plein van de Hemelse Vrede een kolonne legertanks tegenhield. Dit is wat Joni doet. Klein en kwetsbaar staat ze tegenover de roffelende trommels van de oorlogsretoriek.
Nergens gebruikt ze het woord ‘war’. Ze schetst beelden die veel sprekender zijn dan het woord ‘oorlog’ alleen: een vuist in plaats van een handdruk. Een fijnbesnaarde viool in plaats van een harde, monotone trommel.
And so I ask you please
Can I help you find the peace and the star?
Oh, my friend
What time is this?
To trade the handshake for the fistAnd so once again
Oh, America my friend
And so once again
You are fighting us all
And when we ask you why
You raise your sticks and cry and we fall
Oh, my friend
How did you come
To trade the fiddle for the drum
Dit nummer staat op Joni’s tweede album Clouds uit 1969. Dit was twee jaar voordat ze haar doorbraakalbum Blue zou maken. Ik ontdekte het pas toen ik deze zomer in een tweedehands zaakje het album Clouds op vinyl tegenkwam. Maar misschien ken jij het wel van de versie van A Perfect Circle. In 2004 gebruikten zij het als protest tegen de oorlog in Irak.
Hoe dan ook, het is een nummer dat respect afdwingt. Respect voor de moed om dit a capella te zingen. Om het in je eentje op te nemen tegen een president die een heel leger achter zich heeft staan. Dan ben je een hele grote.