Luisteren is ontdekken, luisteren is genieten, luisteren is opgaan in de muziek. Plaatjes draaien in je eentje of samen want dat maakt het geniet nog mooier. Zo’n album waar je samen van kunt genieten is Dixie Blur van Jonathan Wilson. Een album waar de muziek je meeneemt naar andere sferen. Luister naar Korean Tea en je weet wat ik bedoel.
Jonathan Wilson is zowel muzikant als producer, komt uit North Carolina. Hij werkte onder meer met Elvis Costello, Roger Waters, Jackson Brown, Bonnie Raitt; niet de minste namen. Ik zei het al, hij is producer maar dus ook muzikant en neemt zijn eigen werk op. Inmiddels vijf soloalbums waarvan de eerste Frankie Ray officieel nooit is uitgebracht. Korean Tea staat dus op het eerder genoemde Dixie Blur, het laatste soloalbum van deze man.
Would you like to come to my house and play records
And drink the rest of this Korean tea
There’s been hardly anyone there
In my house lately
Steve Earle gaf Jonathan de tip om het album in Nashville op te nemen en binnen zes dagen stond het op band. Korean Tea is daar dus ook een resultaat van. Ik las ergens dat het een subtiel ingekleurd liedje is, een betere omschrijving is er eigenlijk niet. Het is zo’n liedje waar je niet al te veel woorden aan moet verspillen, gewoon omdat de juiste woorden er niet voor zijn te vinden. De tekst is mooi en laat alle ruimte om het in te vullen en de muziek bedwelmend. Kortom, Korean Tea is gewoon een heel mooi liedje.
