De zomer van 2020 is anders dan alle voorafgaande (en hopelijk alle toekomstige). Reizen kan slechts beperkt en vakantie vieren kan uitsluitend met enige restricties. Nederland is weer ‘hot’ en naar alle waarschijnlijkheid ook de temperatuur in de maanden juli en augustus. Daarom hebben we dit jaar voor het thema Oost West Thuis Best gekozen en bloggen we elke dag over een ondergewaardeerd lied met een knipoog naar de eigen stede of omgeving.
Wanneer het origineel van een nummer schitterend is moet je wel een beetje moedig zijn om daar een cover van te maken. Ik ben gek op covers, omdat ik het heel mooi vind hoe artiesten verschillende interpretaties aan nummers kunnen geven. In dit geval is het prachtige origineel van Dionne Warwick, dus dan weet je dat er een groot paar schoenen te vullen is. Luther Vandross doet dat op schitterende wijze met A House Is Not A Home, waar hij een zeven minuten durend soulpareltje van heeft gemaakt.
Whitney, Aretha, Gladys, Etta, Dionne, Barbra, Marvin, Otis, Frank. Aan de voornaam heb je genoeg om te weten dat men spreekt over iemand die een onuitwisbare stempel heeft gedrukt op de muziekwereld. Luther. Dat is ook zo’n naam. In Nederland is hij een ondergewaardeerde artiest; onterecht, want hij was een artiest met een zeer groot talent. Luther had een prachtige, unieke stem en zong altijd met emotie. Zijn favoriete thema om te bezingen was liefde voor familie en vrienden.
Luther was tussen 1969 en 1970 te zien in Sesamstraat, met de groep Listen My Brother. Later werd hij achtergrondzanger van, en arrangeerde hij voor onder meer David Bowie, Bette Midler, Barbra Streisand, Donna Summer, Carly Simon, Judy Collins, de J. Geils Band, Ben E. King, Ringo Starr, Sister Sledge, Roberta Flack & Donny Hathaway, Chaka Khan en Chic. Ook produceerde hij platen voor Whitney Houston, Dionne Warwick en Aretha Franklin, maar Luther schreef ook voor anderen. Zo was hij één van de schrijvers van David Bowie’s Fascination en schreef hij het nummer Every Body Rejoice, voor de musical The Wiz.
In 1981 kwam Luther’s solocarrière echt van de grond. Dat gebeurde met zijn fantastische derde album (de eerste twee albums mogen er ook wezen!), Never Too Much, dat meteen grote hit werd. Tussen 1981 en 2005 scoorde Luther veel hits. Acht platen werden nummer 1 R&B albums, zeven singles bereikten de eerste positie op de R&B hitlijsten en nog eens vijf nummers bereiken de R&B top 20. Acht van zijn albums werden Billboard top 10 albums, Dance With My Father uit 2003, bereikte de eerste positie.
Luther is altijd groot fan geweest van Dionne Warwick en op Never Too Much covert hij A House Is Not A Home. Het nummer is geschreven door Burt Bacharach en Hal David. Luther schreef zijn materiaal vaak zelf maar een cover van één van zijn voorbeelden kon natuurlijk niet uitblijven. Ik heb het altijd een mooi nummer gevonden omdat het op zo’n simpele manier het gevoel van een thuis beschrijft. De tekst spreekt eigenlijk wel voor zich, simpel, mooi en puur.
A chair is still a chair, even when there’s no one sittin’ there
But a chair is not a house and a house is not a home
When there’s no one there to hold you tight
And no one there you can kiss goodnight
Wat Luther met het nummer doet is echt briljant. Zoveel emotie, gevoel en die prachtige stem. Om de cirkel dan rond te maken trakteert Luther het publiek, met daarin Dionne Warwick, van de NAACP Awards in 1988, op een schitterende live-versie. Het is een soort ode aan Dionne en de camera weet haar dan ook geregeld te vinden, inclusief de mooie reacties en een traan op het eind.
Luther overleed in 2005, op slechts 54-jarige leeftijd. Hij leed aan suikerziekte en had een te hoge bloeddruk. In 2003 kreeg hij twee beroertes en een hartaanval werd hem fataal.
Volg ons op Spotify:
