Het is natuurlijk onzin dat muziek over het moederschap niet kan boeien. Alsof mooie en aangrijpende muziek niet aantrekkelijk kan zijn als het gaat over de beleving van een vrouw op het moment dat er een kind in haar leven komt. Het moederschap gaat gepaard met emoties, er zijn mooie momenten, maar pijn en vertwijfeling horen er ook bij. Juist hierdoor ontstaat inspiratie en zou je hele aangrijpende muziek kunnen maken. Alela Diane heeft dat begrepen. Ze durft zich kwetsbaar op te stellen en heeft er maling aan als iemand het vreselijke label van vrouwenmuziek op haar wil gaan plakken.
De ware muziekliefhebber trekt zich daar natuurlijk ook niet veel van aan. Al moet ik wel zeggen dat ondanks de zeer goede kritieken de artiest Alela Diane absoluut meer waardering zou mogen hebben. Qua verkoopcijfers bijvoorbeeld. Met name omdat ze in haar muziekuitingen zo eerlijk is en puur, maar ook vanwege haar zangkwaliteiten en haar prachtige composities. Ze is één van de te volgen artiesten van de huidige tijd.
Haar werk verveelt niet snel, wellicht dus ook omdat ze zo dicht bij zichzelf weet te blijven. Haar voorlaatste album About Farewell ging over een pijnlijke break up, en Cusp, haar meest recente album uit 2018, over het moederschap. Pijnlijk eerlijk deelt ze haar ervaringen, de roze wolk wordt soms inktzwart. Het maakt haar werk authentiek en eerlijk.
Het nummer Émigré is de track om verstild tot je te nemen als je een mooie Alela Diane introductie zoekt.
I hear yelling, I hear crying, I hear praying
As the ocean threatens us on all four sides
The water rises deeper every minute
This vessel cannot bear the burden of our load
Alela Diane is een uitmuntend zangeres die dus de persoonlijke omstandigheden niet schuwt. Ze omarmt haar bestaan met indringende en prachtige muziek.
