Soms snap ik het gewoon niet. Eén keer stonden ze in de Top 2000, in 2006 op een schamele 1949ste plek, daarvoor niet en daarna dus ook niet meer. Goed, het was een bescheiden hitje in 1972 – vier weken genoteerd en gepiekt op 25 in de Top 40 – maar het nummer an sich hoort thuis in de rijke catalogus van rocksongs uit de vroege jaren zeventig met eeuwigheidswaarde. In thuisland Engeland en de V.S. reikte Hold Your Head Up niet voor niets tot de vijfde plek. De Britten en Amerikanen wisten de song van Argent beter te waarderen dan wij. Ook het album waarop de single stond, All Together Now, deed het daar heel behoorlijk. En al was de band geen lang leven beschoren, het was allesbehalve een eendagsvlieg.
Nadat The Zombies in de Abbey Roadstudio de klassieker Odessey And Oracle met daarop Time Of The Season hadden opgenomen, stopten zij ermee, ervan overtuigd dat niemand meer op hen zat te wachten. En al werd Time Of The Season een smash hit, zij lieten zich niet verleiden door te gaan. Toetsenist Rod Argent vond het welletjes, vervolgde de ingeslagen weg en begon Argent. Hun eerste single Liar deed in ’70 niets (de versie van Three Dog Night bereikte een jaar later overigens wel een topnotering). De volgende single alsook hun eerste twee albums hadden weinig succes. Klaarblijkelijk zaten de mensen toen echt niet meer op Argent c.s. te wachten. Schijt, zal de band gedacht hebben, we gaan gewoon door. En toen kwam dus Hold You Head Up, waarna zij met recht hun kop fier overeind konden houden.
Het nummer begint met vederlicht orgelspel dat als een beginnend bergbeekje omlaag sijpelt. Dan, als een mars, komt de beat eronder, gevolgd door de echoënde gitaar en de zang. Het herhalende Hold Your Head Up-refrein lijkt gemaakt voor het podium en de meebrullende zaal. De single was een verkorte weergave van de albumtrack. Daarop, zoals je van een beetje rockanthem mag verwachten, een lange solo. Rod Argent danst over de toetsen van zijn Hammond, met een manier van spelen ergens tussen Keith Emerson en Jon Lord. Eveneens met klassieke invloeden, en dat terwijl Argent slechts twee jaar pianoles heeft gehad. Anders dan de overleden Emerson en Lord is hij in de gelukkige omstandigheid nog steeds muziek te kunnen maken. En na eerdere wederopstandingen in ’90 en ‘97, noemden hij en oude bandmaat Colin Blunstone zich in 2004 voor de vierde keer The Zombies. Niet dood te krijgen, maar een volgende keer misschien met Argent, Rod?
