Van tijd tot tijd krijg ik de mogelijkheid nieuwe releases te downloaden, maar vrijwel altijd beluister ik eerst een track om te inventariseren of ik het leuk genoeg vind. Ik bedoel, ik kan mijn hele PC wel volstampen met muziek, maar als ik het nooit ga luisteren is het een beetje overbodig. Ergo, ik ben vrij selectief mede doordat tegenwoordig heel veel hetzelfde uitkomt. Dat is geen aanklacht, maar ik mis diversiteit.
Eind september 2017 kwamen de Krautrockers The Doghunters uit Keulen met hun debuut EP dat eveneens getuigde van humor, want waarom noem je het anders The Shit Singles. Garagerock vermengd met psychedelica. Geen onaardig debuut en ik was dus benieuwd naar de opvolger. Die kwam in december vorig jaar en kreeg de naam Splitter Phaser Naked mee.
De mannen spelen nu 10 jaar met elkaar en dat is te horen; het klinkt strak en op elkaar ingespeeld. En minstens zo belangrijk, in tegenstelling tot de Krautrockerbands uit de jaren zestig, zeventig en tachtig is het steenkolenengels volledig verdwenen. The Doghunters spelen een mix van 60’s rock met fusionachtige invloeden zoals de Westcoastpop uit de Woodstock periode. Speels maar toch met felle riffs.
Elke blog staat er een track centraal en ik heb gekozen voor het heerlijke uptempo How Do You Know? Heerlijk vanwege het ritme met een Doors-achtige riff, maar evenzo goed hoor ik Golden Earring en The Clash-loopjes uit de 70’s en het hedendaagse King Gizzard & The Lizard Wizard. En daar is helemaal niets mis mee.
