In 1971 werd in Newcastle Upon Tyne de glamrockband Geordie opgericht en een jaar later hadden ze een minihitje met hun debuutsingle Don’t Do That. In die dagen waren er heel veel glamrockers die succes probeerde te halen in het kielzog van onder andere The Sweet en Slade. Hun 2de single All Because Of You haalde zelfs de top 10 van de Engelse hitlijst. Ook in Nederland werd het een kleine hit met de 20ste plek als hoogst haalbare. Een aardig meestampertje, maar meer ook niet. De opvolger daar aan tegen had alles om een stevig verkoopsucces te worden. Een lekker lang intro met smerig gitaarwerk.
Althans in mijn oren, maar vreemd genoeg wist het in hun moederland de Top 10 niet te halen en ook in Nederland stierf het met na 4 weken een stille dood. Evenals de band in 1980 toen de zanger opstapte na vier albums en weinig succes.
Valt er een dubbeltje? Nee, lees dan maar verder.
Aan de andere kant van de wereld timmerden sinds 1973 een aantal gasten stevig aan de weg met hun stevige rock en wisten in Australië met hun debuutalbum 5x platina te scoren. Na het succesvolle vervolg (9x platina) werd besloten deze twee albums samen te voegen voor een release op de internationale markt. Een slimme zet, want het bleek de opmaat voor een megasucces. Maar na vier uiterst succesvolle studio en een livealbum sloeg het noodlot toe.
De zanger hield eufemistisch gezegd wel van een borreltje en na een avondje zwaar doorhalen bleek hij ineens bewusteloos in de auto. Zijn vriend (ook niet meer de friste) kon hem niet uit de auto slepen, dus besloot hij hem zijn roes maar in de auto uit te laten slapen. De volgende ochtend was hij nog steeds buiten westen en allerijl reed hij naar het ziekenhuis. Daar constateerden ze dat hij was overleden aan een combinatie van alcoholvergiftiging en verstikking door zijn eigen braaksel.
De band zat dus ineens zonder zanger en wilde stoppen, maar de ouders van de zanger haalden hen over door te gaan. Audities werden gehouden met onder andere Gary Pickford-Hopkins (Fat Lip) en Noddy Holder (Slade), totdat producer Mutt Lange (de toekomstige ex van Shania Twain) voorstelde om Brian Johnson van Geordie ook uit te nodigen. Afijn, de rest in geschiedenis. Het album Back In Black werd opnieuw ingezongen, want Bon Scott had al een paar nummers opgenomen. Het werd hun grootste succes, alhoewel elk nieuw album een veelvoud aan platina zou binnen slepen. Moet ik nog echt vertellen over welke Australische band het gaat? Nee toch!
