Op 20 april 1992 staan de overgebleven leden van Queen na 7 jaar weer in het Wembley stadium. Op die dag vindt het Freddie Mercury memorial concert plaats en tal van artiesten treden samen met de band op om hun grootste hits nog een keer te spelen, als eerbetoon aan de king of Queen. Het zorgt voor bijzondere vertolkingen, zoals een Robert Plant die Crazy Little Thing Called Love zingt, maar het meest opmerkelijke blijft toch wel dat Elton John omarmd met Axl Rose het laatste stukje van dat ene hele bekende nummer van Queen zingt… ik kom er even niet op.
Het lijken tegenpolen van elkaar, en dat is waarschijnlijk ook waarom Brian May erop stond dat de twee samen Anyway the wind blows zouden zingen. Een paar maanden later speelt Elton John de piano op November Rain bij de MTV Music Awards. Ondanks dat Axl Rose nooit een exemplaar van het album Goodbye Yellow Brick Road heeft gekocht, vertoont het openingsnummer, Funeral For A Friend/Love Lies Bleeding wel verdacht veel overeenkomsten met November Rain.
Een tijdje geleden was er op deze site een battle over liedjes die aan elkaar geplakt zijn. Nummers die zijn ontstaan uit twee verschillende liedjes, zoals A Day In The Life of Breakthru (om even in Queen-sferen te blijven). Ik heb toen al gedacht om iets te schrijven over dit prachtige nummer van Elton John. Het zijn van oorsprong twee aparte nummers die door twee verschillende mensen gecomponeerd zijn. Het geheel samengevoegd zorgt dat beide nummers elkaar versterken.
Music engineer David Hentschel wil een episch intro voor Goodbye Yellow Brick Road en probeert om de muziek van 20th Century Fox te gebruiken. Gek genoeg krijgt hij dat niet voor elkaar, dus krijgt hij de opdracht om zelf een soort van ouverture te schrijven,die de werktitel Silent Movies And Talking Pictures krijgt. De melodieën die hij voor dit nummer gebruikt baseert hij op enkele andere nummers van het album. Funeral For A Friend is een instrumentaal stuk, en het begint zoals je zou verwachten dat een begrafenis begint. Een sobere, maar toch ook melancholische mix van synthesizers die beschrijft hoe iedereen bij elkaar is gekomen om te rouwen voor een gezamenlijke vriend. Als de andere instrumenten volgen weerklinkt wellicht de hoogtepunten van het leven van degene die overleden is, om te eindigen in het laatste stuk, wat vooral sterk overkomt en je power geeft om vooral door te gaan. Het is misschien wel een gedachtekronkel die heeft geleid tot de uiteindelijke naam van het lied.
Love Lies Bleeding is geschreven door de vaste liedjesschrijver Bernie Taupin. Dit lied beschrijft de last van het toeren die drukte op het onderhouden van een vruchtvolle relatie met zijn toenmalige partner. De problemen die er waren in de relatie zijn blijkbaar geëscaleerd en het is vrij duidelijk dat er geen redden meer aan is. Ook duidelijk is dat het niet zijn keus was om de relatie te beëindigen, maar hij heeft begrip voor de beslissing. Het is droevig, maar toch is het geen droevig nummer. Het rockt en swingt aan alle kanten en het is een kneiter van een meezinger. Alsof Taupin met de muziek wil zeggen dat als hij moet kiezen voor liefde of muziek, hij altijd voor de muziek kiest. En wat is het beste om te doen in zo’n situatie? Gewoon doorgaan met wat je deed. Dat beide liedjes gaan over de kracht hebben om door te gaan na een moeilijke periode, versterkt het geheel.
Wellicht dat Axl Rose, na het uitbrengen van November Rain zelf ook heeft geconstateerd dat de thema’s fatale liefde en dood, gecombineerd met sound van piano en gitaar en een progressieve twist, zijn meesterwerk aardig wat overeenkomsten heeft met Funeral For A Friend/Love Lies Bleeding. Behalve natuurlijk dat laatstgenoemde natuurlijk niet in de hoogste regionen van de top 2000 staat, helaas. Het nummer is vanwege de lengte nooit op single uitgebracht, maar is een favoriet tijdens vele live shows.
