Sue Saad & The Next – Young Girl

Uit de jaren ’80…dat moet het zijn geweest. Daar was ik toch wel redelijk van overtuigd en ook dat de zangeres iets roods droeg. Veel verder kwam ik niet meer behalve dan dat ik de vaste overtuiging had dat het een lekker nummer was. Het probleem was dat ik zowel de titel niet meer wist en het uitvoerende bandje niet voor de geest kon halen. Kortom, een soort van geheugenverlies. En dat zat me niet lekker, dus op zoek naar, ja naar wat? Op YouTube allerlei lijstjes door gescrold met nummers uit de jaren ’80; zonder resultaat iedere keer maar weer. En die zoektocht was een solo-ding, want net als ik de weg niet ga vragen als ik het niet meer weet, dacht ik hier ook wel zelf uit te komen.

En verdomd, op zo’n avond dat je het niet vermoed was het ineens raak. En eigenlijk op een hele simpele manier gewoon een lijstje zoeken met one hit wonders uit de jaren ’80. Op het moment dat ik de uitvoerende artiest en nummer onder mijn ogen kreeg maakte het hart een klein sprongetje. Sue Saad & The Next met Young Girl. Het nummer waar ik al die tijd op zoek naar was geweest. Het nummer wat ergens in een achterkamertje van het brein opgeslagen lag, maar er maar niet uit wilde komen. Eigenlijk was ik het niet kwijt, maar wist niet meer waar het lag.

De zangeres had inderdaad iets roods aan toen ik de clip op Youtube bekeek. Sue Saad & The Next scoorde een bescheiden hitje met Young Girl in Nederland in 1980. De tekst laat op zich niets te raden over, geen diepere betekenis, althans ik zie hem niet, de pubertijd die zich laat gelden. De wereld ontdekken en dat allemaal beschreven in een kort verhaaltje van dik 3 minuten. Ik vond het toen mooi en nu ik weer gevonden heb nog steeds. Zo’n heerlijk nummer, met kop en staart. Lekkere opbouw, heerlijk licks of te wel het klopt allemaal. Eigenlijk des te vreemder dat je dit nummer nooit hoort, want het is gewoon goed evenals het album waar het nummer op staat. Het klinkt zeker niet gedateerd, vind ik, het is prima muziek.

Remember
Hey, mama, can I go out tonight?
Please, mama, there’s a party tonight
Oh, daddy, won’t you say it’s alright?
Please, daddy, won’t you say it’s alright?

De feestjes uit je jeugd, herkenbaar voor velen. Het onderhandelen over de tijd van thuiskomen. Het vrolijke en soms trieste gedonder van ouder worden. Ik moet er altijd aan denken bij dit luchtige, pakkende nummer. Een ding is zeker Sue Saad vergeet ik niet meer, het achterkamertje is open gegaan en het staat nu vooraan in de kamer. Af en toe schalt ze weer uit de speakers om te vertellen dat ze toch niet meer zo’n braaf meisje is. Zoals gezegd ik vond het op een lijst van one hit wonders, en toch heeft Sue Saad meer gedaan. In de jaren ’80 schreef ze de muziek voor een aantal films zoals Looker en Radioactive Dreams. Kortom eigenlijk veel meer dan een one hit wonder. Het gebeurd natuurlijk vaker dat wat artiesten produceren niet altijd op de waardering kan rekenen die ze eigenlijk verdienen en daarom is zo’n site als deze een pracht gebaar naar artiesten en naar de lezers om sommige muziek te ontdekken of te herontdekken.