Het is alweer drie jaar geleden dat ik (hier) over de Nederlandse punkrock-band De Fuckups blogde. Niet lang daarna werd het weer stil (te stil) rond de Groningers. Ze treden her en der nog wel op, maar veel meer nieuws was er niet onder de zon. En toen ineens kwam vorig jaar het bericht dat er een nieuw album aan zou komen. Het werd een 10” en uitsluitend op vinyl. Wrong Band heet deze boreling met twaalf tracks. Geheel in stijl van hun naam nergens te koop; zelfs niet op de website van hun platenmaatschappij. Het is duidelijk dat ze er alles aan doen om niet buiten Groningen bekend te worden en dat is doodzonde want ik vind ze tot de internationale top van de punkrock horen. En om het helemaal maar een gradatie te geven…..van het niveau Sex Pistols.
Tsja, deze blog ligt dus al een jaar op de plank in afwachting van een verkoopkanaal dan wel minimaal een mogelijkheid om de plaat als mp3 te downloaden. Een YouTube clipje? Nop! Spotify? ‘tuurlijk niet! Soundcloud? Ja daar zijn ze te vinden met wel één nummertje van Wrong Band: Stiff Little Finger. Dus dame en mannen van de Fuckups uit Grunnen: geef deze bedelaar een stuk brood. Iets! Of is Stiff Little Finger letterlijk bedoeld?
En toen ineens vond ik op YouTube een nieuwe single: Tar And Feathers met een heel amusant clipje over de VVD-politici met een korte (nou ja) opsomming van hun blunders en onrechtmatigheden. Iedereen in Nederland weet inmiddels dat juist de VVD; onze strijders voor Volk, Vrijheid en Democratie met grote regelmaat de regels en wetten enig sinds alternatief uitleggen en niet vies zijn van het accepteren van een extraatje voor al het harde werk. Helaas zijn ze niet de uitzondering want vrijwel alle partijen houden er een bedenkelijke moraal op na, zoals wel bleek toen een krant een anonieme gift wilde doen en de meeste partijen met zeer creatieve oplossingen kwamen om deze niet te hoeven melden. Kennelijk hebben ze nog nooit van het credo ‘een goed voorbeeld doet goed volgen’ gehoord. Ik kan mij daarom geen betere dag dan de optocht van de trotse pauwen op Prinsjesdag (met de vreselijke hoedenparade) voorstellen om deze blog viraal te laten gaan.
Tar And Feathers blijkt alleen geen nieuw lied te zijn, maar van hun tweede album Stuff uit 2012 waar het onder de naam Peacock terug te vinden is. Kennelijk ben ik dus niet de enige die zijn buik vol heeft van politici en met name de VVD. In hun geval kan ik mij goed voorstellen hoe ze in het Noorden tegen alle beloften over compensatie aankijken. Excuusjes te over, maar daadkracht ho maar. Behalve toen bleek dat de administratiekosten voor een verkeersboete niet wettelijk waren: binnen een paar dagen had de Tweede Kamer het aangepast.
Toch maar even een poging gedaan om Fuckups-zanger Menno Schreuder (de man met de sigaar) een paar antwoorden te ontlokken.
Even eerst over Wrong Band. Hoe zit het nou met jullie nieuwe album?
Elke dag is er eentje, hè? En dat gaat nu al een jaar of drie heel prima zo. De eerste exemplaren hebben we al verkocht toen we in 2016 in Glasgow speelden. Daarna kwam de klad er wat in. Voor een ambitieloze band moet je toegeven dat we daar behoorlijk fanatiek in zijn.
En waar kan ik de plaat downloaden?
Als het goed is via Bandcamp. Tsja, dat was de enige plek waar ik nog niet gezocht had.
Wat was de inspiratie voor Peacock?
Tja. Nou… het riffje komt denk ik van John, onze toenmalige sologitarist. Dat soort probeerseltjes is bij de Fuckups wekelijkse kost bij het warmspelen. En dan blijft er weleens wat hangen. Het was een weggooiertje geweest als Tup (gitarist) er geen brood in zag. Of andersom. Kan me niet anders voorstellen, want als de gitaristen iets niet willen komt er niks van de grond:
Gitaarloos bandlid: Speel dat dingetje van vorige week nog eens?!
Gitarist: Welk dingetje?
GBL: Dat lekker hupsende dingetje met dat zjing-zjing-ga-ga-ga-ga-zjing erin, natuurlijk, dat was geweldig!
G: O dat. (veinst herkenning) Neuh, dat was niks, veel teveel gedoe.
Die riffjes zijn niks meer dan kapstokjes, natuurlijk, maar als ze niet gespeeld worden kan er geen jas aan. Die tekst kwam pas veel later. Ik weet nog wel dat het een rotnummer was om een beetje logisch overheen te zingen. En het ding is zonder kleren aan nogal seksloos; Status Quo met een steeds afzakkende joggingbroek. En naast dat het maar wat doormeandert is de desondanks dwingende structuur voor Fuckups-doen nogal wazig – het intro duurt net zo lang als de rest van het liedje, bijvoorbeeld.
Maar dat intro hoeft toch niet lang te zijn, ik bedoel, als je direct begint te zingen is er helemaal geen intro.
Goed punt. Had ik zelf ook kunnen verzinnen (…) Afijn – weinig woorden was uiteindelijk toch maar beter dan helemaal volschreeuwen. Wat nu het soort-van refrein is, het Peacock-stukje, dat was eerst de brug. Dat deel vraagt een beetje om korte, zich herhalende zinnetjes, dus daar zal het mee begonnen zijn. En Peacock zingt lekker. Eerst een dikke P en dan ook nog een harde Cock erachter. Heerlijk. Doe d’r maar 4!
Ik vind die steelgitaar een geweldige vondst. Waarom besloten jullie Peacock hiermee te verrijken?
Zonder die steelgitaar was het liedje in een later stadium alsnog weggegooid, denk ik. Als ik het me goed herinner (en ga daar maar vanuit, de rest van de band onthoudt nooit wat), maakte John (eveneens gitarist) bij het solo’s inspelen in de studio een paar extra laagjes met steel-gitaarachtige geluidjes, uit zuivere noodzaak dus, hè – hij probeerde van alles om het liedje nog wat overeind te krijgen. Nadat John z’n gelijk had gehaald met die jankende laagjes, besloten we die heuse steelgitarist eens te vragen of hij het leuk zou vinden iets met het nummer te doen. Dat wilde hij wel en dat werkte best wel goed, dus. Die lijntjes van John staan trouwens deels nog gewoon op de plaat, ze waren al best overtuigend.
Waarom hebben jullie besloten deze single in deze vorm alsnog uit te brengen?
Ik weet van niks. Stond Tup er weer mee op de Etsy Art Fair?
Het gênante Prinsjesdag-promotiefilmpje van de VVD van vorig jaar blijkt in ieder geval zelfs zonder te knippen uitstekend te gebruiken als clip voor Peacock (Tar And Feathers). Pek en veren is inderdaad wat de VVD en met name (K)Wiebes verdient, want de man lijkt op spekzolen te lopen. Hoe verklaar je zo veel uitglijders anders? In een poll onlangs over de mate van vertrouwen in de ministers stond hij wederom op de onderste plek (op de voet gevolgd door mede VVD’er Sander Dekker – die van ‘Rechtsbescherming’). Desalniettemin houdt Pinokkio en zijn kader die Wiebes in het zadel. Kan ook gemakkelijk want de Kamerleden correct informeren geschiedt tegenwoordig onder het mom van dat het gemakkelijker is excuus aan te bieden dan toestemming te vragen. Of je schrapt een paar passages.
Terug naar de Fuckups, alhoewel deze naam beter bij de politici zou passen. En nu ophouden, roept mevrouw Tricky Dicky. Ik heb namelijk de neiging mijn stukje voor te lezen. We weten het nu wel. Ik heb zo mijn twijfels, maar nu definitief terug naar de muziek. Tar And Feathers.
