Er is al veel geschreven over deze Turks-Nederlandse band met hun aanstekelijke mix van Anatolische folk en disco pop vermengd met psychedelica, funk en rock. De single Cemalim van hun debuutalbum On schopte het zelfs tot de 1167ste plek in de Snob 2000, mede dankzij een blog op Ondergewaardeerde Liedjes (natuurlijk).
Maar ik moet eerlijk toegeven dat mijn kennis van de Turkse muziek uit de jaren ’60 en ’70 op z’n zachts gezegd minimaal is, en daarom heb ik eerst maar een playlist van Turkse psychedelische rock en folk beluisterd. En dat viel niet tegen. Natuurlijk zitten er tracks tussen waar ik geen warm gevoel van krijg, maar c’est le ton qui fait la musique. Overigens is dit steenkolenfrans; een Fransoos zal je niet-begrijpend aankijken en een mondscheet laten. Het is vergelijkbaar met de vertaalde uitdrukking to fall with the door into the house. Afijn, toen ik het origineel van Cemalim van Erkin Koray beluisterde vond ik het in eerste instantie zelfs beter dan de cover van Altin Gün. Tegelijkertijd is die uitvoering wel lekker dansbaar en helemaal anno nu. Ergo, afhankelijk aan mijn emotionele behoefte draai ik de één of de ander.
En dat allemaal door een bezoekje aan een platenzaak in Istanbul. Bassist bij Jacco Gardner (op #869 in de Snob 2000), Jasper Verhulst, kocht een paar plaatjes en samen met collega Ben Rider waren ze zwaar onder de indruk. Zullen we gewoon een Turkse discorockband beginnen? Altin Gün is dus feitelijk een coverband, maar daarmee zouden we ze heel erg tekort doen. Ze herintroduceren de oude muziek in een moderne hippe jas. Ongetwijfeld bekend klinkend voor de Turkse jongeren, maar volkomen nieuw voor de gemiddelde Nederlandse aardappeleter. Met een beetje goede wil kan je Altin Gün als één van de weinige geslaagde integratieprojecten in onze multi-culti-samenleving zien. En het mooie is dat de voorraad oude liedjes vrijwel onuitputtelijk is en we dus nog heel veel mogen verwachten.
Sinds hun oprichting zijn ze mateloos populair in Nederland en Turkije. 3 mei stonden ze in Paradiso voor de release van hun tweede album Gece met de heerlijke single Süpügesi Yoncadan. Het is zeker niet de eerste keer dat het lied gecovered is, maar nog nooit met zoveel flair en zo lekker dansbaar. De komende maanden bezoeken ze België, Frankrijk, Engeland, Zwitserland, Israël, Duitsland, Denemarken, Oostenrijk, Turkije, Canada, de V.S. en staan ze op Down The Rabbit Hole en diverse Nederlandse podia. Ga kijken, want het is niet ondenkbaar dat ze te groot worden voor ons kikkerlandje.
En een tip voor degenen die elk jaar weer een inzending naar het ‘songfestival’ uitzoeken. Stuur Altin Gün, zodat we gelijk alle Turkse stemmen uit heel Europa krijgen. Succes verzekerd en een grote kans dat we het winnende kunstje herhalen.
