Even een stukje nostalgie. Midden jaren ‘80 waren de tweelingbroers Daan en Willem Ekkel bekende VPRO gezichten. Hun TV-programma is voor vele oudere jongeren van nu nog steeds een klinkende naam: Jonge Helden. Ze brachten de jongerencultuur in beeld. En als het om jongerencultuur gaat dan is muziek natuurlijk een belangrijk exponent. Zo kwam het dus voor dat op een dag Jonge Helden naar Friesland vertrok. En wel voor het opnemen van een clip met een band uit Wolvega. Een band genaamd Weekend At Waikiki.
Wanneer je kijkt naar de clip voor dat programma – hier onderaan de blog – kun je er zeker van zijn dat de opname een feestje moet zijn geweest. De zon scheen de hele dag en uitbundigheid voerde de regie. Het nummer Love In The Most Peculiar Way werd met plezier en vol energie neergezet. Raar is dat niet trouwens. Het nummer is overvloedig energiek en lekker ritmisch. Typisch jaren ‘80 wellicht, maar eigenlijk nog steeds een werelds nummer. Vooral het machtige refrein is iets wat nog lang – heel lang – weet na te galmen in je hoofd.
Weekend At Waikiki is opgericht in 1983. En de band kun je gerust belangwekkend noemen. Vanaf 1988 tot 1991 was bijvoorbeeld een zekere Tom Holkenborg lid van de band. Deze man die later Junkie XL werd produceerde voor de band ook het album Sputnik uit 1994. Ook zeer noemenswaardig is het feit dat ze niet alleen binnen de landsgrenzen zijn gebleven. Er waren optredens in Polen, en zelfs in Rusland. Na Sputnik werd het echter wel stil, en pas rond het 25-jarig jubileum gingen de heren weer optreden. In 2016 speelde de band zelfs weer opnieuw in Rusland, nu voor 30.000 man, in Nizjni Novgorod.
En dan de discografie. Deze is wellicht niet groot voor een band die 35 jaar bestaat, maar het is absoluut de moeite waard. Luister maar naar het recente album SONAR. Een bijzonder album. Het meer dansbare ritme is wat verdwenen, maar het tijdloze rock-geluid en de fantastische composities overtuigen. SONAR mag wat dat betreft meer boven water komen en veel meer worden opgepikt.
Weekend At Waikiki kwam een tijdje terug in ieder geval opnieuw op mijn sonar door een lokaal muziekfestival. Het was gek genoeg een eerste live kennismaking. Maar ik weet zeker, het zal niet de laatste keer zijn. De band stond zichtbaar te genieten, de kwaliteit spatte er vanaf, en als kers op de taart werd Love In The Most Peculiar Way gespeeld. Nog steeds was het te zien: het plezier en de energie. Ik kneep mijn ogen een beetje dicht, keek door mijn wimpers naar de oudere jongeren op het podium, en ik zag ze gewoon weer feesten bij Jonge Helden. Op een hele gekke manier, na al die jaren, eigenlijk helemaal geen steek veranderd.
