De ‘Ondergewaardeerde 30’ is onze non-hitlijst en wordt samengesteld door muzikanten en DJ’s. Liedjes die in hun oren nog steeds ondergewaardeerd zijn.
Elke twee weken is er een nieuwe bijdrage.
Eigenlijk hadden we een bijdrage van Neil Young verwacht, want onze gast is een enorme Young-fan. Echter, hij grijpt terug op een lied met een bijzondere betekenis.
De gastauteur van vandaag is een van de beste singer-songwriters van Nederland en met een twintigtal albums op zijn conto. In 2018 bracht hij alweer twee albums uit; een blog over hem is hier te lezen.
Het meest Ondergewaardeerde liedje aller tijden volgens Ad Vanderveen: Lee Clayton – If I Can Do It (So Can You) (1979)
Ik weet niet veel over populariteit van songs en gewaardeerd of ondergewaardeerd als criteria. Veel van de muziek waar ik van houd is relatief onbekend maar volgens mij hoog gewaardeerd.
Voor de keus in deze rubriek grijp ik terug naar mijn ‘formative years’, die in de 60’s maar vooral ook in de 70’s waren. Ik was altijd een liefhebber van autobiografische en persoonlijke poëzie zoals van bijvoorbeeld Jackson Browne of Joni Mitchell. Songs als Fountain Of Sorrow of Refuge Of The Roads waren de soundtrack van mijn leven. Omdat die niet echt ondergewaardeerd te noemen zijn wil ik een meer obscuur figuur belichten: Lee Clayton.
Lee Clayton is een singer songwriter die in de ’70-’80-er jaren het meest productief was. Ik weet niet waar hij tegenwoordig is, misschien terug in Nashville en hij was meen ik een tijdje in Scandinavië. Hij is nog wel actief leert een recente search, maar op een lager pitje.
Deze song hoorde ik op de autoradio; dit moet ergens eind zeventiger jaren geweest zijn. Het greep me bij de keel en was letterlijk een spiegel, teken en wegwijzer in de situatie waar ik zelf in zat. De directheid en rechtstreekse eerlijkheid overrompelde me en het leek wel of ik met de rug tegen de muur gezet werd in een keus die heel bepalend was.
Ook de rest van zijn repertoire leerde ik zeer waarderen, maar het moment met deze song was als een bliksemschicht.
Net als Ton Scherpenzeel vind ik het lastig om iets te verwijderen, mede omdat ik het meeste niet ken. Walk Away René is wel bekend en heb ik niet veel mee dus doe die maar.
1946 | Louis Jordan – Ain’t That Just Like a Woman (They’ll Do It Every Time) |
1967 | Leonard Cohen – Sisters of mercy |
1967 | Q65 – From Above |
1973 | Judee Sill – The Kiss |
1976 | Jerry Jeff Walker – Won’t You Give Me One More Chance |
1978 | Andrew Gold – Still You Linger On |
1978 | Breeze – It’s Only A Matter Of Time |
1979 | Lee Clayton – If I Can Do It (So Can You) |
1981 | Frank Zappa – Tinsel Town Rebellion |
1984 | Let’s Active – Waters Part |
1986 | The Feelies – Slipping (Into Something) |
1986 | Fatal Flowers – Younger Days |
1988 | Public Enemy – Rebel Without A Pause |
1991 | Toad The Wet Sprocket – All I Want |
1992 | The Saw Doctors – Never Mind The Strangers |
1993 | Morphine – Thursday |
1999 | Chuck Prophet – I Couldn’t Be Happier |
1999 | Jason Falkner – Holiday |
2001 | Hedwig & The Angry Inch – The Origin of Love |
2003 | Yo La Tengo – Today Is The Day |
2004 | Iron & Wine – The Trapeze Swinger |
2006 | Dixie Chicks – Not Ready To Make Nice |
2008 | Jim O’Rourke – Pictures Of Adolf Again |
2009 | Micachu & The Shapes – Curly Teeth |
2006 | Tim Minchin – Prejudice |
2011 | Sarah Siskind – Yellow And Blue |
2012 | 2:54 – You’re Early |
2014 | The Big Hunger – Ways To Waste Time |
2015 | Blue Stahli – Not Over Til We Say So |
2015 | Flying Horseman – Brother |
De huidige Ondergewaardeerde 30 is samengesteld uit bijdragen van Robin Assen, Una Bergin, Bertolf, Pip Blom, DJ Ratz, Sander Evers, Marinus de Goederen, Annelotte de Graaf, Joep Gudde, Kevin de Harde, Hugo Heinen, Lenny Helsing, Anne-Maarten van Heuvelen, Specs Hildebrand, Rick de Leeuw, Maceál, Paul de Munnik, Michiel Papenhove, Aafke Romeijn, Ton Scherpenzeel, Ollie Schmitz, Arjan Snijders, Meindert Talma, Robby Valentine, Joop van Nimwegen, Hans Vandenburg, Michiel Veenstra, Rob Vunderink en Jonas Winterland.
Geen idee!!