Op #1452 in de Snob 2000
Wat als? Wat nou als de wieg van Ralph Mulder, zanger van Alamo Race Track, in, ik noem maar een plek, Manchester of Liverpool had gestaan? En niet in Oost-Groningen? En wat nou als Ralph de branie had van een Alex Turner, een Gaz Coombes? Of van Liam Gallagher? Wat was er dan met zo’n liedjes als Northern Territory gebeurd? Het is toch niet gek om te bedenken dat dat prachtliedje dan de hele wereld over was gegaan? Als ik de plaat Black Cat John Brown beluister, bekruipt mij die gedachte wel eens. Zo veel platen ken ik niet waar de eerste vijf liedjes zo goed zijn, zo breed in stijl en zo vrolijk makend. Van het meerstemmige, wat ouderwets aandoende Black Cat John Brown, naar Kiss Me Bar met handklap en Byrds gitaartje, naar het geweldige Northern Territory.
Ralph Mulder zit zelf een dergelijke doorbraak ook wel in de weg, denk ik wel eens. Tikkie wereldvreemd. Dikke baard, grote pet op tijdens optredens, die het zicht op zijn gezicht ontnemen. Optredens zijn niet altijd even strak als je zou willen, beetje rammelend. Dan is het misschien ook niet zo gek dat Alamo Race Track niet in de Ziggo Dome staat, maar voor een man of 150 in Rotown, Rotterdam.
En dat is echt zonde. Want Black Cat John Brown is gewoon een ontzettend lekker popliedje. Mooi meerstemmig, fraaie tempoversnelling, kerstbelletjes, aaah-aah-koortjes. Bekend in Frankrijk en een heel, heel klein beetje in Nederland. De wereldwijde doorbraak laat op zich wachten. Tja. Wat als?
Foto: Dirk Wolf
