Clouseau – Afscheid Van Een Vriend

We hadden elkaar al een tijdje niet gesproken. Hij en zijn partner waren in 2002 naar Hongarije geëmigreerd, en ondanks de huidige communicatietechnieken verwatert het contact. Vroeger liep ik regelmatig (rond borreluur) even binnen, maar de afstand maakte dit natuurlijk onmogelijk. Uit het oog, uit het hart zegt het spreekwoord. Onbedoeld. Er zit duidelijk een kern van waarheid in.

Enkele maanden geleden kreeg ik via de tam-tam te horen, dat zijn partner – met wie hij 50 jaar samen was – vlak voor Kerst was overleden. Op facebook leek hij de feestdagen goed te verteren, maar misschien juist hierdoor kon hij zijn verdriet wegzetten. Maar kennelijk niet genoeg, want in datzelfde berichtje over de dood van zijn partner werd ook gemeld dat hij – vlak na Oudjaar – zelfmoord gepleegd had. Alleen en eenzaam. Onwillekeurig denk je dan terug naar de gezellige tijden en zoek je een verklaring voor deze wanhoopsdaad. Giswerk, want niemand kent de werkelijke reden. Geen briefje. Niets. Hij is er gewoon uitgestapt.

Het zet je weer aan het denken over de betrekkelijkheid van het de dagelijkse dingen in het leven. Ook ik moet bekennen dat heel veel zaken, die 10 jaar geleden verschrikkelijk belangrijk waren, nu slechts een zucht in de wind zijn. Prioriteiten verschuiven. Vriendschappen verliezen hun kracht, terwijl nieuwe gevormd worden. Slechts met enkelen kan er een stilstand van jaren bestaan, om dan weer de draad probleemloos op te pakken. Zij waren door hun emigratie al jaren van het radar. Niet vergeten, maar ook niet wekelijks het onderwerp aan tafel. Spijt hebben heeft geen zin. De situatie verandert niet meer. Het versterkt wel mijn Carpe Diem-gedachte.

Maar deze blog gaat over muziek en ik vond dat ik – zij het verlaat – iets passend moest zoeken voor de begrafenis, waar ik niet bij kon zijn. In 1992 bracht Clouseau haar 4^de album uit; de derde Nederlandstalige met de veelzeggende titel Doorgaan. Hierop stond het lied Afscheid Van Een Vriend, dat uitgegroeid is tot het meest populaire Clouseau-lied (in België). Logischerwijs (daar) ook zeer veel gedraaid op begrafenissen. Het nummer gaat over een vriend van Koen Wauters, die vreemd genoeg niet is overleden.

Koen Wauters: Dit gaat echt over een hele goede vriend van mij, die ik daarmee wilde wakker schudden. Die had een ziekte, maar in plaats van het een beetje kalmer aan te doen, maakte hij het steeds bonter. Ik had mij voorgesteld dat hij dood was. Mij helemaal ingeleefd bij dat idee van ‘we gaan hem begraven’. Toen wij dat liedje voor het eerst speelden, was hij erbij. Die heeft dat tot het eerste refrein uitgehouden en is toen naar buiten gelopen. Ja, de boodschap kwam over. Hij leeft nog steeds en ik ben peter van zijn kind geworden.

Alles is voorgoed gedaan
Als jij er klaar voor bent
‘k Heb aan je zijde gestaan
M’n God, ik heb je graag gekend

Ik blijf nu hier, jij gaat naar daar
En daar is niet zover van hier
We spreken af, ik weet niet waar
En daar ontmoeten we elkaar

Afscheid van een vriend. Bijna anoniem, omdat het bericht mij pas maanden later bereikte. De goede herinneringen blijven. Sommige uitspraken van hem ook: hier komen ze nog regelmatig voorbij. Als een geest die maar niet in de fles wil.

Tot ziens, makker. Hopelijk heb je gevonden wat je zocht. .

Oost West, thuis best?! Ondergewaardeerde Liedjes is van mening dat we ons gemakkelijk kunnen meten met alle internationale sterren. De zomermaanden zullen we daarom onze aandacht richten op Nederlandse en Belgische bands, zangers en zangeressen, al dan niet instrumentaal en ongeacht de taal waarin ze zingen.