Zeg de naam Armand en iedereen roept Ben Ik Te Min. Hij zal altijd verbonden zijn met hét vaderlandse hippielied aller tijden. Hij zal ook altijd in de gedachten blijven aan zijn lange rode haren en zijn cannabis liefhebberij. Artistiek en commercieel is hij nooit in de voetsporen getreden van die andere bekendere protestzanger.
In de ‘jaren zestig’ werden zijn maatschappijkritische teksten door de platenmaatschappij gekuist, en echte vrienden is hij hierna ook nooit met hen geworden. Ruzie met zijn platenmaatschappijen loopt als een rode draad door zijn leven, evenals zijn afkeer van wapengeweld en kruisraketten.
Armand is niet meer en zit nu waarschijnlijk naast die andere eeuwige hippie. Hij laat een oeuvre van 12 albums achter, waarvan de laatste een prima samenwerking met The Kik is. Zijn eerste single Eén Van Hen Ben Ik was een grote flop. Radio Veronica ging echter na enkele maanden de B-kant draaien; Ben Ik Te Min is nu vaderlandse historie.
