Frank Boeijen – Koud In Mijn Hart

Een bruggetje. En dan doel ik niet op een civieltechnische constructie over het water. Nee, een bruggetje in deze is een hele mooie overgang van het ene onderwerp naar het andere, bijvoorbeeld in een gesprek.

‘En toen stond ik dus bij de visboer voor een half pond gepelde Hollandse garnalen en daar kwam Kees, je weet wel, de zoon van de biologische wildslager, binnen die vertelde dat hij net een half wild zwijn had uitgebeend, zelf geschoten die ochtend! Oh ja, tante Corry, met dat halve onderbeen, met die rode Suzuki Alto, die van ome Sjaak, nou die is ook dood’. Een bruggetje.

Het is één van de mooiste dingen in de Nederlandse taal. Het mooiste zijn de bruggetjes die zo soepeltjes gaan dat je ze amper door hebt. Heel vaak heb je ze inderdaad ook gewoon niet door. Ergens in je hoofd zegt er iets klik als je een bepaald woord zegt en hop, daar komt het bruggetje.

Ook in de muziek komt zoiets vaak voor. Instrumentaal doorgaans. Zingen, zingen, zingen, drumsolo, gitaar, refrein, gitaar, saxofoon, en weer terug naar het zingen. Bruggetjes.

Tekstuele bruggetjes zijn een stuk zeldzamer. Toch zijn ze er zeker. De mooiste komt van ons aller Frank Boeijen.

In zijn geweldige nummer De Verzoening zit een overgang die keer op keer genieten is. Het is de allermooiste die je je maar kunt voorstellen. In het derde couplet verbind Frank in één briljante adem de woorden ‘die’ en ‘hyena’. Hij rekt het woord ‘die’ zó lang uit dat de H van ‘hyena’ verdwijnt en hij het woord weer oppakt bij de E.

Meesterlijk. Drs. P. moet jaloers geweest zijn.

Frank Boeijen heeft uiteraard veel in zijn mars en is zodoende ook niet voor niets één van de meest begaafde Nederlandse singer-songwriters van de afgelopen circa 30 jaar. Vaak met veel bombast en drama brengt hij zijn prachtige poëtische teksten in zijn eigen typische kenmerkende stemgeluid. Soms ietwat onverstaanbaar, maar ach. Het komt geweldig over, dus wie maakt het uit? Het gaat om gevoel, hè mensen?

Begin jaren 80’s was er de Frank Boeijen Groep die in de hele toen prachtig heersende Nederpop scene een enorme slag sloeg met hits als het hierboven beschreven De Verzoening, Zwart Wit, Linda (de eerste top 40 hit van de band, die door Boeijen zelf ooit als enorm dieptepunt bestempeld werd), Welkom in Utopia en uiteraard de classic Kronenburg Park. Die laatste zorgde nogal voor wat ophef. Er werd zelfs een heus actiecomité opgericht onder de noemer ‘Popster ken Uw Stad’, omdat men in Nijmegen blijkbaar tijd teveel hadden en de naam van het beschreven park toch écht KronenburgER park was. Gekkenhuis. Men had in de ‘jaren tachtig’ gewoon niet veel te doen. Verveling. Laten we het daar op houden.

Solo had Frank tijd voor veel samenwerkingen en ietwat minder zware nummers dan dat hij doorgaans met zijn zelfbenoemde groep ten gehore bracht. Ik bedoel, heel veel nummers zijn nou niet bepaald heel erg opbeurend te noemen. Prachtig, maar wat zwaar.

Eén van zijn eerste wat frivolere solonummers was in 1991, ondanks de licht deprimerende titel, het nummer Koud In Mijn Hart.

Het nummer klinkt lekker fris en heeft een zekere vibe in zich die gewoon heel erg goed valt. Het is typisch zo’n nummer dat ik zonder enige moeite vier keer achter elkaar kan luisteren. Het klinkt gewoon zo ontzettend fijn. Het ritme, de gitaar, de drum, de zang. Alles valt heerlijk samen. Het klopt gewoon.

Koud In Mijn Hart. Maar vol muziek. Daar blijft mijn hart niet koud van kan ik u verklappen. Lekker hoor.

Lekker weg in eigen land. Ondergewaardeerde Liedjes trekt het in juli en augustus iets breder, want we zoeken naar onbekende pareltjes in de Nederlandse taal. Niet in een battle, maar door zonovergoten individuele verhaaltjes. We willen bewijzen (zien) dat er wel degelijk goede rock, gevoelige ballads en muziek van internationale klasse in onze prachtige taal geschreven kan worden.

Volg de Hollandse Zomer ook op Spotify:

De volgende liedjes staan helaas niet op Spotify:
Splitsing – Wind En Zeilen
R.K. Veulpoepers B.V. – Den Egelantier
Carrera & Shaver Girl – Het Rock & Roll Gevoel
Dierenpark – Poppiedool
The Clungels – Dat Had Ik Nog Nooit Gedaan
Robert Long – Na Zijn Dood
Toontje Lager – Contactrock
Koot & Bie – Dat Is De Blues