Hoeveel bands maken een goede comeback na het vertrek of overlijden van een zanger? Buiten AC/DC, Van Halen, Faith No More en hardcore band Ignite niet zoveel. En zo gek is dat niet, want een zanger is superbepalend voor de sound van een band. Helemaal als dat een kenmerkend stemgeluid is als dat van Layne Staley van Alice in Chains.
Het zal dan vast ook geen toeval zijn dat William DuVall is aangenomen in 2006 om Staley te vervangen, want zijn stem is soms eng identiek aan die van Staley. Desalniettemin was met het uitkomen van de vorige twee albums met DuVall de sound zeker niet slecht, maar misten de nummers nog wel de kwaliteit van het eerdere werk. Augustus vorig jaar verscheen echter ineens het nieuwe album Rainier Fog als aanrader in mijn Spotify bubble. Gelukkig maar, want bij 3voor12, OOR en de Volkskrant bijvoorbeeld heeft dit album geen aandacht gekregen (met uitzondering van Ton van Hoof in zijn jaarlijst). En dat is erg onterecht.
Want met dit derde album zonder Stayley is de wederopstanding van Alice in Chains daar. Ze hebben zich niet opnieuw uitgevonden, maar wel de eigen bluesy, grunge en metal sound weer te pakken in catchy nummers. Luister maar eens naar tracks als Never Fade, Red Giant, titeltrack Rainier Fog en onderstaande single The One You Know: dit zijn ouderwetse (in de goede zin van het woord) Alice in Chains’ nummers, iets minder donker dan voorheen maar kwalitatief gewoon goed. Wordt het daarmee net zo legendarisch als vroeger? Nee, natuurlijk niet, maar dat wil zeker niet zeggen dat dit een slechte plaat is. Dus doe mij en vooral jezelf een lol en pak dat album er bij en gun het een paar draaibeurten. Voor mij is The One You Know het ondergewaardeerde nummer van 2018. Volgend jaar in mei staan ze in 013, ben ik er bij en zing ik het uit volle borst mee.
