Op #751 in de Snob 2000
In de basis is er poëzie. En wat er volgt is magie. Een lawine binnen stappen en je ziel ermee bedekken. Het lijkt onmogelijk, maar wijlen Leonard Cohen weet er gewoon werkelijkheid van te maken. En ondanks dat je geen enkel idee hebt waar het nummer precies over gaat, toch voel je de essentie ervan. Een mysterie met een trefzeker uitroepteken. Avalanche sleurt je mee. Hoe dan ook.
Leonard Cohen was natuurlijk niet onbekend met de grote thema’s van het bestaan. Geloof, liefde en sex, hoop en verlangen, wraak en dood. Als dichter en auteur wist hij al veel van die thema’s vast te leggen. Als songwriter debuteerde hij pas op zijn 33ste. Maar mede door zijn levensbagage en het auteurschap wist hij meteen met zeer trefzeker materiaal te komen. En die hoge kwaliteit wist hij bij de vervolg-albums gewoon te continueren.
Zijn derde album, Songs Of Love And Hate, opent met Avalanche. Op een album dat bijna zijn gelijke niet kent, is dit nummer nog eens een overtreffende trap. Als je luistert herken je direct de kenmerkende manier waarop Cohen op zijn gitaar wist te spelen. Zijn specifieke ‘chop’ is dominant, maar regelmatig komt als een golfbeweging de orkestratie meer naar voren. Een zacht gevecht. Teder maar ook dwingend.
De tekst biedt uitdaging. Op z’n minst. Er valt veel over te zeggen en te schrijven, maar dan is het nog wel de vraag of je precies weet te verwoorden wat de boodschap is. Ik heb me vermaakt met de diverse fora waarin de fans en liefhebbers discussiëren en filosoferen wat het precies voor een verhaal is. Wat is de inspiratiebron? Er komt zoveel voorbij: de joodse oorsprong van Cohen, Scandinavische mythologie, BDSM, een drugsverslaving, of een depressie. Alles zou kunnen. En wellicht gaat Avalanche gewoon ook wel over alles van dat.
Persoonlijk is het een nummer waar ik een tijd over heb gedaan. Lang was het voor mij niet het nummer wat het nu wel voor mij is. Maar ik ben nu op het punt beland dat elke keer als ik er naar luister ik me er meer aan overgeef. Wellicht dat ik, door het verstrijken van de jaren, steeds intensiever mijn eigen ankers herken in melodie en woorden. Zonder dat ik exact weet uit te leggen wat deze zijn. Waarschijnlijk is dat gewoon de poëzie van het leven zelf. En de magie van Leonard Cohen.
To understand this lyric you have to get inside of the mind of LC. What did He knew about God. What was His take on Christ. As i listened this song when I was 18 i was puzzled and intrigued by the lyrics, the sinister voice, the musical composition, yet I couldn’t make a lot of sense of the lyric. At age 31 i studied the bible intensively and my life completely changed. Holy Spirit taught me, experiencing Gods presence, experiencing a lot of miracles, understanding God’s logic, etc. So… 40 years later, with renewed insight, Avalanche came to my mind. I listened again and… here is my take on it.
I stepped into an avalanche
It covered up my soul
(A realisation that mankind lost the image and likeness of God in Adams fall)
When I am not this hunchback that you see
I sleep beneath the golden hill
(Jesus looked defeated, yet conquered death, and restores us by His Spirit to Gen 1:27: His image His likeness. He is at rest beneath the Golden hill and so are we.)
You who wish to conquer pain
You must learn, learn to serve me well
(A wrong assumption that God needs/wants to be served to bless. It is the other way round. In Christ we are restored to divine origin).
[Verse 2]
You strike my side by accident
As you go down for your gold
(May point to the spearstrike afflicted on Jesus, “gold” came out, the once and for all perfect sacrifice was made)
The cripple here that you clothe and feed
Is neither starved nor cold
(Own works to make you feel good, do not make you righteous and are often done just to be noticed)
He does not ask for your company
Not at the center, the center of the world
(A wrong assumption that God doesn’t need your company. It is the other way round. After all: “It pleases the Father to give you the Kingdom, Holy Spirit, Divine nature back”.
[Verse 3]
When I am on a pedestal
You did not raise me there
(Jesus is the pedestal, he need not be raised by our efforts))
Your laws do not compel me
To kneel grotesque and bare
(Correct insight. God doesn’t want to be glorified by man. He thrives in glorifying you, His creation.)
I myself am the pedestal
For this ugly hump at which you stare
(Christ is the pedestal, even though He may not have the appearance of almighty God, He is God manifesting in human form).
[Verse 4]
You who wish to conquer pain
You must learn what makes me kind
(Wrong assumption. God is kind. Always. That’s why he stooped down in Christ to restore us back to origin: 2 Cor 3:18. So we don’t learn what makes Him kind, we discover that He is kind wich is the biggest “painrelief”for you-manity)
The crumbs of love that you offer me
They’re the crumbs I’ve left behind
(Bears witness to the incomplete view LC had on Gods goodness revealed through Christ).
Your pain is no credential here
It’s just the shadow, shadow of my wound
(Again, limited insight. God cares highly for mankind. Considering the boisterous love expressds by Jesus hanging on a cross to give us back the original Zoe-life!)
You might also like
Sweet
Lana Del Rey
(You might as well, she is cute)
Kintsugi
(The art of brokenness. Limited insight. Not applicable on God. God restores you from the brokenness of mankinds fall. No need to embrace past scars. Zoe-life, the Kingdom has come)
Lana Del Rey
Paris, Texas
Lana Del Rey
[Verse 5]
I have begun to long for you
I who have no greed
I have begun to ask for you
I who have no need
(True. God longs to share His Kingdom, Zoe-life back to you-manity)
You say you’ve gone away from me
But I can feel you when you breathe
(Separation from God is an illusion. He is here right now working in the invisible to regenerate Gen 1:27 in us).
[Verse 6]
Do not dress in those rags for me
I know you are not poor
(False humility doesn’t make you pious. No need to either. You are loved by God. A receptor of His Holy Spirit).
And don’t love me quite so fiercely now
When you know that you are not sure
(Again. No need to exaggerate your love for God, trying to please Him or trying to get noticed. Yet we may be very sure in loving God once we understand what He has done for you-manity.)
It is your turn, beloved
It is your flesh that I wear
(Epic truth! God dwells within you. When we change by His Spirit we become more and more an expression of our true self: The image an likeness of God. That would be Christlikeness. For Christ is the exact image of the invisible God… The image we were created after and…. Are being restored to by His life, words, prefect sacrifice, His Spirit. “Holy Spirit brings forth after His own kind”.)