Goed luisteren. Ja, jij daar!
Waarom? Je komt hier toch voor je broodnodige portie muziek? Soms oud, soms nieuw, maar altijd toch weer even wat anders. Snaveltjes toe, luisteren én lezen, dus!
De Snob 2000 zal dit jaar voor de 7de keer gekozen worden en voor de 3de keer integraal uitgezonden gaan worden (van 18 tot en met 31 december via Pinguin Radio). De jaarlijkse lijst is toen der tijd samengesteld uit onvrede over het ontbreken van zoveel mooie liedjes in de Top 2000. Enig idee hoeveel liedjes uit de Top 50 van de allereerste Snob 2000 nu in die andere keuzelijst staan? Nou? Doe maar een gok!
Jammer, maar het goede antwoord staat helemaal onderaan de blog. Nee, niet meteen naar beneden scrollen. Lees nu eerst het verhaal. Van de overgebleven liedjes in de huidige Snob 2000 verbaast het mij dat Rebellion (Lies) van Arcade Fire en Exit Music van Radiohead de overstap niet hebben gemaakt. Waarom? Het zal niet zijn omdat het geen verschrikkelijk goede liedjes zijn, want beiden hebben twee keer op de hoogste positie in de Snob 2000 gestaan. Bovendien blijkt steeds weer dat heel veel liedjes uit de Snob 50 ook door de Top-stemmers hoogst gewaardeerd worden. Dus schiet mij maar lek.
Hetzelfde geldt ook voor de Nijmeegse band Navarone. Een meer dan uitstekende rockband met classic rock tot nineties grunge, van piepklein tot keihard en van kort en bondig tot uitgesponnen epossen koppelt. Inmiddels vieren ze hun 10de verjaardag. Ze spelen elke zaal plat en ze krijgen internationale waardering van het muziek-minnende publiek. En van de Snob 2000, natuurlijk, want ze staan met drie noteringen in de eindlijst, waarvan The Red Queen Effect allang de overstap naar de Top 2000 had moeten maken. Maar in Hilversum blijft het – ondanks de initiële interesse door met name Rob Stenders – verdomde stil.
En daar begrijp ik helemaal niets van, want hun liedjes zijn aanstekelijk en liggen lekker in het gehoor. Hun voorlaatste single, Lonely Nights, heeft zelfs een hoog meebrulgehalte. Ik wil niet weer mijn stokpaardje van stal halen, maar ik blijf er bij dat Nederlandse muziek – anders dan de talentenjachttypes – zwaar ondergewaardeerd worden en te weinig ‘exposure’ krijgen. Want hoe kan het dan dat Navarone na 10 jaar, 3 albums, 2 EP’s, een DVD en vele poppodia en festivals verder geen nationale hit heeft gehad? De mannen hebben in het voorprogramma van onder andere ZZ Top en Extreme gestaan en dat zijn toch geen lullige bandjes. In 2012 schreef popjournalist Jan Vollaard (NRC) al dat Navarone het in zich heeft heel groot te worden, want hun eerste album kon met gemak tussen de eerste albums van The Black Crowes en Wolfmother nestelen.
Navarone heeft inderdaad alles om een internationale top-act te worden: uitstekende tracks en fantastische live-act. Overigens dankt de band haar naam aan Barry Hay, die – wellicht na een jägerbommetje achterover geslagen te hebben – voorstelde de band naar de film Guns of Navarone te noemen in plaats van hun toenmalige naam Overthrow.
Waarom die lofzang? Begin dit jaar kwam de vinyl EP Loud & Clear uit met drie nieuwe nummers, één van hun laatste album (Oscilation) en publiekslieveling December. Het openingsnummer Loud & Clear werd een bescheiden Indie-hit, maar blijft zwaar ondergewaardeerd. Luisteren dus!
O ja, 23 november komt hun nieuwe album uit: Salvo. Gegarandeerd vuurwerk.
Het correcte antwoord is 43
