Het was een gekke gewaarwording. De logica ontging mij ook volledig. Het was 5 juli 1997, bij een recreatieplas bij ons in de buurt waren wij aanwezig op ID&T’s Mysteryland; ons allereerste hardcore-feest. Om mij heen liepen allemaal bezoekers met zonnebrillen op. En dát in het holst van de nacht. Vooruit, de stroboscopen waren behoorlijk fel, maar als ik zo rond keek leek me dit niet het publiek dat dáár heel erg van onder de indruk zou zijn.
Pas bij het ochtendkrieken, toen wij na een heerlijk nachtje feesten een plekje aan het water opzochten om even bij te komen, werd het nut van de zonnebril mij duidelijk. Het strand zat vol met herkauwende gabbers, die dwars door je heen leken te kijken met hun grote ogen. Het was bijna eng. En dus was het fijn dat veel van hen een zonnebril op hadden.
Het beeld bleef me wel bij. En toen ik Sunglasses At Night van Tiga & Zyntherius
voor het eerst hoorde, moest ik hier direct weer aan denken. Het nummer was het officiële anthem van Shockers 2002. Een ander evenement van ID&T, dat een jaar later echter haar laatste editie zou beleven.
Bij Shockers stond de ‘techno’ centraal. Een genre waar ik – toen zeker – niet echt een band mee had, maar dit nummer vond ik te gek. Mysterieus, met een fijne synthesizer-hook, heerlijk relaxed maar tegelijkertijd een liedje waarop je uit je dak kon gaan.
Over het origineel van Corey Hart wordt geschreven dat de release in 1984 nogal voor gefronste wenkbrauwen zorgde, omdat volstrekt onduidelijk was waarover het ging. Het verhaal dat het een totalitair regime beschreef dat eiste dat je de gehele dag je zonnebril op moest houden bezorgde de mensen ook niet direct een ‘o ja’-gevoel. Maar nu, anno 2002 had de tekst dus alsnog inhoud gekregen.
Helemaal eens! Zelfs in 2023 nog! Wel de lange versie van ruim 8 minuten.