The Little Ravens, The Trubeats en The Preachers waren de bandjes waar hij in zijn jeugd in speelden; de laatste had Bill Wyman als manager en producer. In 1966 werd hij op 16-jarige leeftijd de zanger en gitarist van The Herd, die drie hits (in Engeland) zouden scoren: From The Underworld, Paradise Lost en I Don’t Want Our Lovin’ To Die. Eind 1968 stapte hij uit de band en formeerde Humble Pie. Vier albums en één hit (Natural Born Bugie) verder besloot Peter Frampton solo te gaan.
De eerste drie albums deden niet veel, zodat hij serieus overwoog terug te keren naar een leven als (gewaardeerd) sessiemuzikant. Maar de vierde elpee (Frampton) wist de 32ste plek in de albumlijst te behalen. Helaas wist geen enkele single van het album de hitlijsten te bereiken. Niet geheel onlogisch, want zelfs Show Me The Way in de originele studiouitvoering klinkt tammetjes. En toen kwam Comes Alive: 8 x platina in de V.S. alleen en drie singles van dit album in de Top 10 waarvan Show Me The Way de grootste was. Frampton: Suddenly, everything you’ve been doing means something. In Nederland behaalde het de hoogste positie, maar het zou wel zijn enige hit blijven. Ook de daaropvolgende albums deden in ons kikkerlandje helemaal niets.
De opvolger van Comes Alive, I’m In You, is een meer dan uitstekende plaat, maar in vergelijk met het megaverkoopsucces valt alles tegen; ook enkelvoudig platina. Frampton zelf zegt dat hij meer tijd tussen beide albums had moeten nemen, zodat het vergelijk minder zou zijn. Maar de externe druk om weer te presteren was dermate hoog dat hij te snel de studio was ingedoken.
Desalniettemin scoorde hij met de rustige opvolger I’m In You zijn allergrootste (en nummer één) single-hit in de V.S. De achterkant van de single is St. Thomas. In mijn oren zijn echte meesterwerk. Natuurlijk vind ik Show Me The Way nog steeds geweldig en I Can’t Stand It No More heeft een lekkere beat en goede vakantieherinneringen, maar St. Thomas is anders en toch Frampton. Een gevoelige tekst en een jazzy geluid met geweldig gitaarwerk geïnspireerd door zijn voorbeeld jazzgitarist Django Reinhardt.
