Mason Williams – Classical Gas

Normaal gesproken stikt het van de vliegen in de zomer, maar dit jaar kampen we met een aanzienlijke daling in de insectenpopulatie. Ondergewaardeerde Liedjes werpt zich dagelijks op als beschermer van de eendagsvliegen. De arme musici die beloftevol beginnen, maar van wie na één poging weinig tot nooit meer iets wordt vernomen.

Vijftig jaar geleden kwam het nummer Classical Gas van Mason Williams uit. En heel eerlijk, het is geen hip nummer. Zeker niet in de huidige tijd. Maar toen in 1968 eigenlijk ook al niet. Toch zijn er een miljoen exemplaren van verkocht. Van een instrumentaal nummer met gitaar en orkest. En terecht! Want ondanks de ietwat oubolligheid is het echt een ongelooflijk goed nummer. Het kreeg ook nog drie Grammy Awards en is door de jaren heen vaak gedraaid en gebruikt in films en televisieseries.

Gek genoeg wordt wel eens gedacht dat het een nummer van Eric Clapton is. Maar dat komt omdat het op een soundtrack-album staat van de film The Story Of Us, waarvoor met name Eric Clapton de muziek voor had gemaakt. Maar dat is dan ook meteen de enige link met Slowhand. Mason Williams zelf heeft het nummer nog vaak bewerkt en opnieuw uitgebracht. Waarmee hij wat mij betreft ook zelf duidelijk heeft ingezien dat dit gewoonweg zijn meest aansprekende muzikale werk is. Andere nummers heeft hij ook gemaakt. Vooral ook wel met zang. Leuke baroque pop, daar niet van, maar net even wat minder classic. En ook veel minder succesvol.

Nu moet je niet denken dat Mason Williams alleen maar heeft moeten teren op het succes van Classical Gas. Als mede-componist heeft hij bijvoorbeeld nog goed gescoord met Cinderella Rockefella, een novelty-hit. Maar ook op heel andere gebieden was hij zeer geslaagd te noemen. Zo was hij een vermaard stand up-comedian en comedy-schrijver. Me dunkt, hij was eventjes de hoofdschrijver van Saturday Night Live! Maar zelfs daarnaast nog was hij in de weer met weer hele andere kunstvormen. Met als mooi voorbeeld zijn bus-project, een levensgrote foto van een greyhound bus.

Eigenlijk is deze eendagsvlieg dus juist een uitzonderlijk artiest in de breedste zin van het woord. Iemand die zijn stempel heeft weten te drukken op de popcultuur door de jaren heen.

Volg de eendagsvliegen op Spotify:

Helaas niet op Spotify:
Billy The Kid – Loser
Johnny Guitar Watson – I Want To Ta Ta You Baby
Don Dixon – Praying Mantis
Jill Jones – Mia Bocca
Spin Doctors – Spanish Castle Magic
The Greatest Show On Earth – Real Cool World