Normaal gesproken stikt het van de vliegen in de zomer, maar dit jaar kampen we met een aanzienlijke daling in de insectenpopulatie. Ondergewaardeerde Liedjes werpt zich dagelijks op als beschermer van de eendagsvliegen. De arme musici die beloftevol beginnen, maar van wie na één poging weinig tot nooit meer iets wordt vernomen.
Het grote aanbod Belgen-pop bestond nog niet, dat kwam vanaf de nineties met bands als dEUS, Zita Swoon, Soulwax en Hooverphonic, voorafgegaan door Soulsister, Allez Allez en TC Matic. Daarvoor maakten onze zuiderburen uiteraard ook muziek, maar dat druppelde, op Jacques Brel na, mondjesmaat bij ons binnen: in de sixties via The Pebbles en Wallace Collection en in het volgende decennium met Raymond van het Groenewoud en Johan Verminnen. Door hen geïnspireerd was daar in ‘76 Bert de Coninck met zijn prachtig sensuele Evelyne.
Zingen in het Nederlands, zoals Van het Groenewoud en Verminnen deden, dat wilde De Coninck ook. Via een talentenjacht in Heist komt hij, vanwege die taal, terecht in het zogenaamde kleinkunstcircuit. Flauwekul natuurlijk, want hij maakt gewoon popmuziek, in de lijn van de singer-songwriter. Voor de gelegenheid houden we het op de zanger-liedjesschrijver. Hoewel Bert meer heeft gedaan, is hij hier alleen bekend van dat mooie liedje met die heerlijke regel suiker zegt ze en ze lacht haar tanden bloot. Evelientje dus.
Evelientje – ze roept meteen een mooi plaatje op bij de luisteraar – komt om kwart over tien uit bed, kalefatert wat aan zichzelf om twintig minuten later de deur open te doen voor haar minnaar, want het is een lied van overspel. Haar man blijkt een saaie van negen-tot-vijf-lul, ‘een idioot’, die ’s avonds, na wat televisiekijken, snel in slaap sukkelt. Ja, dan is de verleiding groot overdag wat spannenders te doen.
Om tien na half elf liggen we lekker in haar bed
Ze vraagt of ik champagne lust en we draaien Medecine HeadDoe het, zegt ze, en ze lacht ’r tanden bloot
Ze maakt m’n lichaam dronken en al de kleuren worden rood
Doe het, zegt ze, en ze lacht ’r tanden blootZe maakt m’n lichaam dronken en al de kleuren worden rood
Die minnaar, dat is Bert zelf. Ten minste, als luisteraar identificeer je de zanger als vanzelf met de ik-figuur. Het verhaal en de manier waarop hij het zingt, met die Vlaamse tongval, de uitspraak van suiker, maakt alles licht erotiserend. Stel dat hij een Hagenees was geweest, Bertjûh de Kauning, dan was het sùikâh geworden. Nou, dat gooi je misschien in je koffie of over een bord havermout, maar daarvoor sta je niet bij Evelyne op de stoep. Maar wat ging er mis met die oen, haar man? Wat had Evelyne dan tegen hem moeten zeggen?
Volg de eendagsvliegen op Spotify:
Helaas niet op Spotify:
Billy The Kid – Loser
Johnny Guitar Watson – I Want To Ta Ta You Baby
Don Dixon – Praying Mantis
Jill Jones – Mia Bocca
Spin Doctors – Spanish Castle Magic
The Greatest Show On Earth – Real Cool World
