Normaal gesproken stikt het van de vliegen in de zomer, maar dit jaar kampen we met een aanzienlijke daling in de insectenpopulatie. Ondergewaardeerde Liedjes werpt zich dagelijks op als beschermer van de eendagsvliegen. De arme musici die beloftevol beginnen, maar van wie na één poging weinig tot nooit meer iets wordt vernomen.
Het was 1992. Ik was een young dude, studeerde in Nijmegen en meende dat een keer de Vierdaagse lopen er toch echt bij hoorde. Dus verscheen ik, zo goed als ongetraind, met niet-ingelopen schoenen blijmoedig aan de start.
Dag 1 bracht een onvoorstelbaar hevig onweer. Dag 2 was bloedheet. Op dag 3 raakte ik mijn matties kwijt, waarna ik meende in recordtempo de 50 kilometer te moeten volbrengen. Dag 4 was een martelgang.
Natuurlijk slaat de vermoeidheid onherroepelijk toe op die laatste dag. Zingen en ouwehoeren met onbekenden? Achter militairen aan marcheren? Een plens koud water in je smoel? Schijfjes komkommer, snoepjes en stickers van onvermoeibare kinderen langs de kant? Het zijn de momenten die je er doorheen helpen, maar op dag 4 heb je het allemaal wel gezien.
En dan klinkt midden in het centrum van Cuijk ineens de muziek die je nodig hebt. Zonder All The Young Dudes had ik het ongetwijfeld ook net gered, maar het was op die vrijdag wel het juiste liedje op het juiste moment. David Bowie schreef het voor de band die op het punt stond te stoppen. Net als ik kon Mott The Hoople er ook weer even op teren, al was het hun enige hit.
https://www.youtube.com/watch?v=mfwVfEXJhQQ
Volg de eendagsvliegen op Spotify:
Helaas niet op Spotify:
Billy The Kid – Loser
Johnny Guitar Watson – I Want To Ta Ta You Baby
Don Dixon – Praying Mantis
Jill Jones – Mia Bocca
Spin Doctors – Spanish Castle Magic
The Greatest Show On Earth – Real Cool World
