Dankjewel. Wist ik niet. Goede drummer. Dat antwoordde mijn collega en sportmaatje op een door mij doorgezonden tweet van Music History. Die tweet meldde dat D.J. Fontana was overleden. Fontana was van ’54 tot ’68 de drummer van Elvis. Ik heb niks met Elvis, dat vooropgesteld, maar ik weet dat mijn collega daar heel anders tegenaan kijkt. Vandaar mijn bericht. Zijn korte reactie deed me de iPad pakken om eens te kijken of ik iets meer kon vinden over die D.J. Fontana.
Dat is nou eenmaal het lot van muzikanten die in een begeleidingsband zitten; je neemt geen of amper notie. Ze zijn eigenlijk inwisselbaar. Het draait – in dit geval – om Elvis. Hij was het mannetje. Hij werd en wordt aanbeden. Als iemands dood niet wordt erkend dan is het die van Elvis Presley. Hij heeft hooguit het gebouw verlaten, maar loopt volgens velen nog steeds rond, 83 inmiddels. Tja, het zou kunnen.
De dood van D.J. Fontana zal niet worden betwist, sterker, die zal er ongetwijfeld toe leiden dat Elvis weer eens is herkend bij de uitvaart. Fontana overleed op 13 juni op 87-jarige leeftijd. Hij speelde vanaf het begin (Blue Moon Boys) veertien jaar bij Elvis met gitarist Scotty Moore, een naam die bij mij wel bellen deed rinkelen. Een gitarist treedt immers meer op de voorgrond. Overigens ook dood, Scotty, sinds 2016.
Ruim 460 plaatopnames zijn er gemaakt van Elvis waarop Fontana drumt. Zo ook de bekende vroege successen: Jailhouse rock, Heartbreak hotel, Don’t Be Cruel en Hounddog (hier amper te zien achter Elvis’ rug). Wanneer in ’68 de samenwerking stop vertrekt Fontana naar Nashville, om als sessiemuzikant zijn brood te verdienen. Daar speelde hij onder andere met Paul McCartney, Johnny Cash, Dolly Parton en Waylon Jennings.
Dominic Joseph Fontana is opgenomen in de Rock ’n Roll Hall of Fame, in de categorie sidemen. Eervol, maar toch op het tweede plan. Voordat hij voor de niet-fans in de totale vergetelheid raakt daarom een herwaardering van de ondergewaardeerde begeleider, de man achter de drums – de variant op de man die zondags het vlees snijdt – want laten we wel wezen, Elvis zonder slagwerker… Dat overleeft ie hooguit een paar nummers.
